فهرست
سوره قمر آیات 49 تا آخر، رحمن 1 تا آخر

تلاوت تحقیق معتصم العسلی سوره قمر آیات 49 تا آخر، رحمن 1 تا آخر

  • 30 دقیقه مدت
  • 68 دریافت شده
تلاوت: غیرایرانی متاخر
تلاوت: کامل
تلاوت: استودیویی
ملیت قاری: سوری
تلاوت تحقیق معتصم العسلی
سوره 54: القمر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

إِنَّا کُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ ﴿49﴾

ما هر چیزی را به اندازه آفریدیم. (49)



وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ کَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ ﴿50﴾

و فرمان ما یک امر بیش نیست، همچون یک چشم بر هم زدن! (50)



وَلَقَدْ أَهْلَکْنَا أَشْیَاعَکُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ ﴿51﴾

ما کسانی را که در گذشته شبیه شما بودند هلاک کردیم آیا کسی هست که متذکر شود. (51)



وَکُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ ﴿52﴾

و هر کاری را انجام دادند در نامه‏ های اعمالشان ثبت است. (52)



وَکُلُّ صَغِیرٍ وَکَبِیرٍ مُسْتَطَرٌ ﴿53﴾

و هر کار کوچک و بزرگی نوشته می‏شود. (53)



إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ ﴿54﴾

پرهیزگاران در باغها و نهرهای بهشتی جای دارند. (54)



فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ ﴿55﴾

در جایگاه صدق نزد خداوند مالک مقتدر. (55)



سوره 55: الرحمن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

الرَّحْمَنُ ﴿1﴾

خداوند رحمن. (1)



عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿2﴾

قرآن را تعلیم فرمود. (2)



خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿3﴾

انسان را آفرید. (3)



عَلَّمَهُ الْبَیَانَ ﴿4﴾

و به او بیان را تعلیم کرد. (4)



الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿5﴾

خورشید و ماه بر طبق حساب منظمی می‏گردند. (5)



وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ ﴿6﴾

و گیاه و درخت برای او سجده می‏کن (6)



وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ ﴿7﴾

و آسمان را برافراشت و میزان و قانون (در آن) گذاشت. (7)



أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ ﴿8﴾

تا در میزان طغیان نکنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید). (8)



وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ ﴿9﴾

وزن را بر اساس عدل برپا دارید و در میزان کم نگذارید. (9)



وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿10﴾

و زمین را برای خلایق آفرید. (10)



فِیهَا فَاکِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَکْمَامِ ﴿11﴾

که در آن میوه‏ ها و نخلهای پرشکوفه است. (11)



وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ ﴿12﴾

و دانه‏ هائی که همراه با ساقه و برگی است که به صورت کاه درمی آید، و گیاهان خوشبو. (12)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿13﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را تکذیب می‏کنید شما ای گروه انس و جن ؟ (13)



خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ کَالْفَخَّارِ ﴿14﴾

انسان را از گل خشکیده‏ ای همچون سفال آفرید. (14)



وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ ﴿15﴾

و جن را از شعله‏ های مختلط و متحرک آتش! (15)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿16﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (16)



رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ ﴿17﴾

او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است. (17)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿18﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (18)



مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿19﴾

دو دریای مختلف را در کنار هم قرار داد، در حالی که با هم تماس ‍ دارند. (19)



بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا یَبْغِیَانِ ﴿20﴾

اما در میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمی‏کند! (20)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿21﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (21)



یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿22﴾

از آن دو لؤ لؤ و مرجان خارج می‏شود. (22)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿23﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (23)



وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ کَالْأَعْلَامِ ﴿24﴾

و برای او است کشتیهای ساخته شده‏ ای که در دریا به حرکت درمی آیند که همچون کوهی هستند! (24)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿25﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (25)



کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿26﴾

تمام کسانی که روی آن (زمین) هستند فانی می‏شوند. (26)



وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ ﴿27﴾

و تنها ذات ذو الجلال و گرامی پروردگارت باقی می‏ماند. (27)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿28﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (28)



یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ﴿29﴾

تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند از او تقاضا می‏کنند، و او هر روز در شان و کاری است. (29)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿30﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (30)



سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیُّهَ الثَّقَلَانِ ﴿31﴾

به زودی به حساب شما می‏پردازیم ای دو گروه انس و جن. (31)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿32﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (32)



یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿33﴾

ای گروه جن و انس! اگر می‏توانید از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید، ولی هرگز قادر نیستید مگر با نیروئی (الهی). (33)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿34﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (34)



یُرْسَلُ عَلَیْکُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ ﴿35﴾

شعله‏ هائی از آتش بیدود، و دودهائی متراکم، بر شما می‏فرستد، و نمی‏توانید از کسی یاری بطلبید! (35)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿36﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (36)



فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ وَرْدَةً کَالدِّهَانِ ﴿37﴾

در آن هنگام که آسمان شکافته شود، و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناکی رخ می‏دهد که تاب تحمل آنرا نخواهید داشت). (37)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿38﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟! (38)



فَیَوْمَئِذٍ لَا یُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ ﴿39﴾

در آن روز هیچکس از انس و جن از گناهش سؤ ال نمی‏شود. (39)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿40﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (40)



یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَالْأَقْدَامِ ﴿41﴾

بلکه مجرمان با قیافه‏ هایشان شناخته می‏شوند، و آنگاه آنها را با موهای پیش سر، و پاهایشان، می‏گیرند (و به دوزخ می‏افکنند). (41)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿42﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (42)



هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی یُکَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿43﴾

این همان دوزخی است که مجرمان آنرا انکار می‏کردند. (43)



یَطُوفُونَ بَیْنَهَا وَبَیْنَ حَمِیمٍ آنٍ ﴿44﴾

امروز در میان آن آب سوزان در رفت و آمدند! (44)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿45﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (45)



وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ﴿46﴾

و برای کسی که از مقام پروردگارش بترسد دو باغ بهشت است. (46)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿47﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (47)



ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ﴿48﴾

آن دو باغ بهشتی دارای انواع نعمتها و درختان پرطراوت است. (48)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿49﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (49)



فِیهِمَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ ﴿50﴾

در آنها دو چشمه، دائما در جریان است. (50)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿51﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (51)



فِیهِمَا مِنْ کُلِّ فَاکِهَةٍ زَوْجَانِ ﴿52﴾

در آن دو از هر میوه‏ ای دو نوع وجود دارد. (52)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿53﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (53)



مُتَّکِئِینَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ ﴿54﴾

این در حالی است که آنها بر فرشهائی تکیه کرده‏ اند که آستر آنها از پارچه‏ های ابریشمین است و میوه‏ های رسیده آن دو باغ بهشتی در دسترس است. (54)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿55﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (55)



فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿56﴾

در باغهای بهشتی زنانی هستند که جز به همسران عشق نمی‏ورزند و هیچ انس و جن قبلا با آنها تماس نگرفته است. (56)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿57﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (57)



کَأَنَّهُنَّ الْیَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ ﴿58﴾

آنها همچون یاقوت و مرجانند! (58)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿59﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (59)



هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ ﴿60﴾

آیا جزای نیکی جز نیکی خواهد بود؟ (60)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿61﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (61)



وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ ﴿62﴾

و پائین تر از آنها دو بهشت دیگر است. (62)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿63﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (63)



مُدْهَامَّتَانِ ﴿64﴾

هر دو کاملا خرم و سرسبزند! (64)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿65﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (65)



فِیهِمَا عَیْنَانِ نَضَّاخَتَانِ ﴿66﴾

در آنها دو چشمه در حال فوران است. (66)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿67﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (67)



فِیهِمَا فَاکِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ ﴿68﴾

در آنها میوه‏ های فراوان و درخت نخل و انار است. (68)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿69﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (69)



فِیهِنَّ خَیْرَاتٌ حِسَانٌ ﴿70﴾

و در آن باغهای بهشتی زنانی هستند نیکو خلق و زیبا. (70)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿71﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (71)



حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِی الْخِیَامِ ﴿72﴾

حوریانی که در خیمه‏ های بهشتی مستورند. (72)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿73﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (73)



لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿74﴾

زنانی که هیچ انس و جن قبلا با آنها تماس نگرفته (و دوشیزه‏ اند). (74)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿75﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (75)



مُتَّکِئِینَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِیٍّ حِسَانٍ ﴿76﴾

این در حالی است که این بهشتیان بر تختهائی تکیه زده‏ اند که با بهترین و زیباترین پارچه‏ های سبز رنگ پوشانده شده. (76)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿77﴾

پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‏کنید؟ (77)



تَبَارَکَ اسْمُ رَبِّکَ ذِی الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ ﴿78﴾

پربرکت و زوال ناپذیر است نام پروردگار صاحب جلال و جمال تو. (78)

قطعات صوتی

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

تلاوت‌هایی از این قاری

پایگاه قرآن