- 4544
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت تحقیق سید متولی عبدالعال سوره نجم آیات 31 تا آخر، قمر 1 تا 5
تلاوت تحقیق سید متولی عبدالعال، این تلاوت در دهه 80 میلادی در کشور مصر، شهر قاهره اجرا گردیده است.
سوره 53: النجم
وَلِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لِیَجْزِیَ الَّذِینَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَیَجْزِیَ الَّذِینَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى ﴿31﴾
برای خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است تا بدکاران را به خاطر اعمال بدشان کیفر دهد، و نیکوکاران را در برابر اعمال نیکشان پاداش. (31)
الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّکَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِکُمْ إِذْ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ فَلَا تُزَکُّوا أَنْفُسَکُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى ﴿32﴾
همانها که از گناهان کبیره و اعمال زشت، جز صغیره، دوری میکنند، آمرزش پروردگار تو گسترده است، او نسبت به شما از همه آگاهتر است، از آن هنگام که شما را از زمین آفرید، و در آن موقع که به صورت جنینهائی در شکم مادرانتان بودید، پس خودستائی نکنید چرا که او پرهیزگاران را بهتر میشناسد. (32)
أَفَرَأَیْتَ الَّذِی تَوَلَّى ﴿33﴾
آیا آن کس را که از اسلام (یا انفاق) روی گردان شد مشاهده کردی؟! (33)
وَأَعْطَى قَلِیلًا وَأَکْدَى ﴿34﴾
و کمی عطا کرد و از بیشتر امساک نمود. (34)
أَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرَى ﴿35﴾
آیا نزد او علم غیب است و میبیند (که دیگران میتوانند گناهان او را بردوش گیرند). (35)
أَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِمَا فِی صُحُفِ مُوسَى ﴿36﴾
یا از آنچه در کتب موسی نازل گردیده با خبر نشده است ؟ (36)
وَإِبْرَاهِیمَ الَّذِی وَفَّى ﴿37﴾
و در کتب ابراهیم همان کسی که وظیفه خود را به طور کامل ادا کرد. (37)
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ﴿38﴾
که هیچکس بار گناه دیگری را بر دوش نمیگیرد. (38)
وَأَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى ﴿39﴾
و اینکه برای انسان بهره ای جز سعی و کوشش او نیست. (39)
وَأَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَى ﴿40﴾
و اینکه سعیش به زودی دیده میشود (و به نتیجه اش میرسد). (40)
ثُمَّ یُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَى ﴿41﴾
سپس به او جزای کافی داده خواهد شد. (41)
وَأَنَّ إِلَى رَبِّکَ الْمُنْتَهَى ﴿42﴾
(و آیا از کتب پیشین انبیاء به او نرسیده است) که همه امور به پروردگارت باز میگردد؟ (42)
وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَکَ وَأَبْکَى ﴿43﴾
و اینکه او است که میخنداند و میگریاند! (43)
وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْیَا ﴿44﴾
و او است که میمیراند و زنده میکند. (44)
وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَالْأُنْثَى ﴿45﴾
و او است که دو زوج مذکر و مؤ نث را میآفریند، (45)
مِنْ نُطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى ﴿46﴾
از نطفه ای که خارج میشود (و در رحم میریزد). (46)
وَأَنَّ عَلَیْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى ﴿47﴾
و اینکه بر خدا است ایجاد عالم دیگر (تا عدالت اجرا گردد). (47)
وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى ﴿48﴾
و اینکه او است که بینیاز میکند، و سرمایه باقی میبخشد. (48)
وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى ﴿49﴾
و اینکه او است پروردگار ستاره شعری. (49)
وَأَنَّهُ أَهْلَکَ عَادًا الْأُولَى ﴿50﴾
(و آیا به انسان نرسیده است که در کتب انبیای پیشین آمده) که خداوند قوم «عاد نخستین» را هلاک کرد؟ (50)
وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى ﴿51﴾
و همچنین «قوم ثمود» را، و کسی از آنها را باقی نگذارد. (51)
وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ کَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى ﴿52﴾
و نیز قوم نوح را پیش از آنها، چرا که آنها از همه ظالمتر و طغیانگرتر بودند. (52)
وَالْمُؤْتَفِکَةَ أَهْوَى ﴿53﴾
و نیز شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) را بر زمین کوبید. (53)
فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى ﴿54﴾
سپس آنها را با عذاب سنگین پوشانید! (54)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکَ تَتَمَارَى ﴿55﴾
(بگو) در کدامیک از نعمتهای پروردگارت تردید داری؟! (55)
هَذَا نَذِیرٌ مِنَ النُّذُرِ الْأُولَى ﴿56﴾
این (پیامبر) بیم دهنده ای از بیم دهنده گان پیشین است. (56)
أَزِفَتِ الْآزِفَةُ ﴿57﴾
آنچه باید نزدیک شود نزدیک شده است (و قیامت فرا میرسد). (57)
لَیْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ کَاشِفَةٌ ﴿58﴾
و هیچکس جز خدا نمیتواند شدائد آنرا برطرف سازد. (58)
أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِیثِ تَعْجَبُونَ ﴿59﴾
آیا از این سخن تعجب میکنید؟ (59)
وَتَضْحَکُونَ وَلَا تَبْکُونَ ﴿60﴾
و میخندید و نمیگریید؟ (60)
وَأَنْتُمْ سَامِدُونَ ﴿61﴾
و پیوسته در غفلت و هوسرانی به سر میبرید؟ (61)
فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا ﴿62﴾
حال که چنین است همه برای خدا سجده کنید و پرستش نمائید. (62)
سوره 54: القمر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ ﴿1﴾
قیامت نزدیک شد و ماه از هم شکافت. (1)
وَإِنْ یَرَوْا آیَةً یُعْرِضُوا وَیَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ ﴿2﴾
و هر گاه نشانه و معجزهای را ببینند اعراض کرده میگویند: این سحری است مستمر! (2)
وَکَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ وَکُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ ﴿3﴾
آنها (آیات خدا را) تکذیب کردند و از هوای نفسشان پیروی نمودند و هر امری قرارگاهی دارد. (3)
وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنَ الْأَنْبَاءِ مَا فِیهِ مُزْدَجَرٌ ﴿4﴾
به اندازه کافی برای انزجار از بدیها اخبار (انبیا و امتهای پیشین) به آنها رسیده است. (4)
حِکْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ ﴿5﴾
این آیات، حکمت بالغه الهی است اما انذارها (برای افراد لجوج) مفید نیست. (5)
سوره 53: النجم
وَلِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لِیَجْزِیَ الَّذِینَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَیَجْزِیَ الَّذِینَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى ﴿31﴾
برای خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است تا بدکاران را به خاطر اعمال بدشان کیفر دهد، و نیکوکاران را در برابر اعمال نیکشان پاداش. (31)
الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّکَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِکُمْ إِذْ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ فَلَا تُزَکُّوا أَنْفُسَکُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى ﴿32﴾
همانها که از گناهان کبیره و اعمال زشت، جز صغیره، دوری میکنند، آمرزش پروردگار تو گسترده است، او نسبت به شما از همه آگاهتر است، از آن هنگام که شما را از زمین آفرید، و در آن موقع که به صورت جنینهائی در شکم مادرانتان بودید، پس خودستائی نکنید چرا که او پرهیزگاران را بهتر میشناسد. (32)
أَفَرَأَیْتَ الَّذِی تَوَلَّى ﴿33﴾
آیا آن کس را که از اسلام (یا انفاق) روی گردان شد مشاهده کردی؟! (33)
وَأَعْطَى قَلِیلًا وَأَکْدَى ﴿34﴾
و کمی عطا کرد و از بیشتر امساک نمود. (34)
أَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرَى ﴿35﴾
آیا نزد او علم غیب است و میبیند (که دیگران میتوانند گناهان او را بردوش گیرند). (35)
أَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِمَا فِی صُحُفِ مُوسَى ﴿36﴾
یا از آنچه در کتب موسی نازل گردیده با خبر نشده است ؟ (36)
وَإِبْرَاهِیمَ الَّذِی وَفَّى ﴿37﴾
و در کتب ابراهیم همان کسی که وظیفه خود را به طور کامل ادا کرد. (37)
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ﴿38﴾
که هیچکس بار گناه دیگری را بر دوش نمیگیرد. (38)
وَأَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى ﴿39﴾
و اینکه برای انسان بهره ای جز سعی و کوشش او نیست. (39)
وَأَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَى ﴿40﴾
و اینکه سعیش به زودی دیده میشود (و به نتیجه اش میرسد). (40)
ثُمَّ یُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَى ﴿41﴾
سپس به او جزای کافی داده خواهد شد. (41)
وَأَنَّ إِلَى رَبِّکَ الْمُنْتَهَى ﴿42﴾
(و آیا از کتب پیشین انبیاء به او نرسیده است) که همه امور به پروردگارت باز میگردد؟ (42)
وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَکَ وَأَبْکَى ﴿43﴾
و اینکه او است که میخنداند و میگریاند! (43)
وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْیَا ﴿44﴾
و او است که میمیراند و زنده میکند. (44)
وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَالْأُنْثَى ﴿45﴾
و او است که دو زوج مذکر و مؤ نث را میآفریند، (45)
مِنْ نُطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى ﴿46﴾
از نطفه ای که خارج میشود (و در رحم میریزد). (46)
وَأَنَّ عَلَیْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى ﴿47﴾
و اینکه بر خدا است ایجاد عالم دیگر (تا عدالت اجرا گردد). (47)
وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى ﴿48﴾
و اینکه او است که بینیاز میکند، و سرمایه باقی میبخشد. (48)
وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى ﴿49﴾
و اینکه او است پروردگار ستاره شعری. (49)
وَأَنَّهُ أَهْلَکَ عَادًا الْأُولَى ﴿50﴾
(و آیا به انسان نرسیده است که در کتب انبیای پیشین آمده) که خداوند قوم «عاد نخستین» را هلاک کرد؟ (50)
وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى ﴿51﴾
و همچنین «قوم ثمود» را، و کسی از آنها را باقی نگذارد. (51)
وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ کَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى ﴿52﴾
و نیز قوم نوح را پیش از آنها، چرا که آنها از همه ظالمتر و طغیانگرتر بودند. (52)
وَالْمُؤْتَفِکَةَ أَهْوَى ﴿53﴾
و نیز شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) را بر زمین کوبید. (53)
فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى ﴿54﴾
سپس آنها را با عذاب سنگین پوشانید! (54)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکَ تَتَمَارَى ﴿55﴾
(بگو) در کدامیک از نعمتهای پروردگارت تردید داری؟! (55)
هَذَا نَذِیرٌ مِنَ النُّذُرِ الْأُولَى ﴿56﴾
این (پیامبر) بیم دهنده ای از بیم دهنده گان پیشین است. (56)
أَزِفَتِ الْآزِفَةُ ﴿57﴾
آنچه باید نزدیک شود نزدیک شده است (و قیامت فرا میرسد). (57)
لَیْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ کَاشِفَةٌ ﴿58﴾
و هیچکس جز خدا نمیتواند شدائد آنرا برطرف سازد. (58)
أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِیثِ تَعْجَبُونَ ﴿59﴾
آیا از این سخن تعجب میکنید؟ (59)
وَتَضْحَکُونَ وَلَا تَبْکُونَ ﴿60﴾
و میخندید و نمیگریید؟ (60)
وَأَنْتُمْ سَامِدُونَ ﴿61﴾
و پیوسته در غفلت و هوسرانی به سر میبرید؟ (61)
فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا ﴿62﴾
حال که چنین است همه برای خدا سجده کنید و پرستش نمائید. (62)
سوره 54: القمر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ ﴿1﴾
قیامت نزدیک شد و ماه از هم شکافت. (1)
وَإِنْ یَرَوْا آیَةً یُعْرِضُوا وَیَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ ﴿2﴾
و هر گاه نشانه و معجزهای را ببینند اعراض کرده میگویند: این سحری است مستمر! (2)
وَکَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ وَکُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ ﴿3﴾
آنها (آیات خدا را) تکذیب کردند و از هوای نفسشان پیروی نمودند و هر امری قرارگاهی دارد. (3)
وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنَ الْأَنْبَاءِ مَا فِیهِ مُزْدَجَرٌ ﴿4﴾
به اندازه کافی برای انزجار از بدیها اخبار (انبیا و امتهای پیشین) به آنها رسیده است. (4)
حِکْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ ﴿5﴾
این آیات، حکمت بالغه الهی است اما انذارها (برای افراد لجوج) مفید نیست. (5)
