این تلاوت شامل آیات 1 تا آخر سوره مبارکه انسان و آیات 1 تا آخر سوره مبارکه مرسلات است .
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ یَکُنْ شَیْئًا مَذْکُورًا ﴿1﴾
آیا چنین نیست که زمانی طولانی بر انسان گذشت که چیز قابل ذکری نبود؟! (1)
إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِیهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِیعًا بَصِیرًا﴿2﴾
ما انسان را از نطفه مختلطی آفریدیم، و او را میآزمائیم (لذا) او را شنوا و بینا قرار دادیم. (2)
إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا ﴿3﴾
ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد (و پذیرا گردد) یا کفران کند. (3)
إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِیرًا ﴿4﴾
ما برای کافران زنجیرها و غلها و شعله های سوزان آماده کرده ایم. (4)
إِنَّ الْأَبْرَارَ یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ کَانَ مِزَاجُهَا کَافُورًا ﴿5﴾
ابرار (نیکان) از جامی مینوشند که با عطر خوشی آمیخته است. (5)
عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَهَا تَفْجِیرًا ﴿6﴾
از چشمه ای که بندگان خاص خدا از آن مینوشند، و از هر جا بخواهند آنرا جاری میسازند! (6)
یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا ﴿7﴾
آنها به نذر خود وفا میکنند، و از روزی که عذابش گسترده است میترسند. (7)
وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا ﴿8﴾
و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند به مسکین و یتیم و اسیر میدهند. (8)
إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنْکُمْ جَزَاءً وَلَا شُکُورًا ﴿9﴾
(و میگویند) ما شما را برای خدا اطعام میکنیم و، هیچ پاداش و تشکری از شما نمیخواهیم. (9)
إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا ﴿10﴾
ما از پروردگارمان خائفیم در آن روز که عبوس و شدید است. (10)
فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِکَ الْیَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا ﴿11﴾
از این رو خداوند آنها را از شر آن روز نگه میدارد و از آنها استقبال میکند در حالی که شادمان و مسرورند. (11)
وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِیرًا ﴿12﴾
خداوند در برابر شکیبائی آنان، بهشت و لباسهای حریر بهشتی را به آنها پاداش میدهد. (12)
مُتَّکِئِینَ فِیهَا عَلَى الْأَرَائِکِ لَا یَرَوْنَ فِیهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِیرًا ﴿13﴾
این در حالی است که بر تختهای زیبا تکیه کرده اند، نه آفتاب را در آنجا میبینند، نه سرما را. (13)
وَدَانِیَةً عَلَیْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِیلًا ﴿14﴾
و در حالی است که سایه های آن (درختان بهشتی) بر آنها فرو افتاده، و چیدن میوه هایش بسیار آسان است. (14)
وَیُطَافُ عَلَیْهِمْ بِآنِیَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَکْوَابٍ کَانَتْ قَوَارِیرَا ﴿15﴾
و در گرداگرد آنها ظرفهائی از نقره، و قدحهائی بلورین میگردانند (مملو از بهترین غذاها و نوشیدنی ها) (15)
قَوَارِیرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِیرًا ﴿16﴾
ظرفهای بلورینی از نقره! که آنها را به اندازه لازم آماده کرده اند. (16)
وَیُسْقَوْنَ فِیهَا کَأْسًا کَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِیلًا ﴿17﴾
و در آنجا از جامهائی سیراب میشوند که لبریز از شراب طهوری است که با زنجبیل آمیخته است. (17)
عَیْنًا فِیهَا تُسَمَّى سَلْسَبِیلًا ﴿18﴾
از چشمه ای در بهشت که نامش سلسبیل است. (18)
وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا﴿19﴾
و بر گرد آنها نوجوانانی جاودانی (برای پذیرائی) میگردند که هر گاه آنها را ببینی گمان میکنی مروارید پراکنده اند! (19)
وَإِذَا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعِیمًا وَمُلْکًا کَبِیرًا ﴿20﴾
و هنگامی که آنجا را ببینی نعمتها و ملک عظیمی را میبینی! (20)
عَالِیَهُمْ ثِیَابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا ﴿21﴾
بر اندام آنها (بهشتیان) لباسهائی است از حریر نازک سبز رنگ، و از دیبای ضخیم و با دستبندهائی از نقره تزیین شده اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنها مینوشاند! (21)
إِنَّ هَذَا کَانَ لَکُمْ جَزَاءً وَکَانَ سَعْیُکُمْ مَشْکُورًا ﴿22﴾
این جزای شما است و سعی و تلاش شما مورد قدردانی است. (22)
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ تَنْزِیلًا ﴿23﴾
مسلما ما قرآن را بر تو نازل کردیم. (23)
فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ کَفُورًا ﴿24﴾
پس در (تبلیغ و اجرای) حکم پروردگارت شکیبا باش، و از هیچ گنهکار و کافری از آنان اطاعت مکن. (24)
وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ بُکْرَةً وَأَصِیلًا ﴿25﴾
و نام پروردگارت را هر صبح و شام به یاد آور. (25)
وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا ﴿26﴾
و در شبانگاه برای او سجده کن، و مقداری طولانی از شب، او را تسبیح گوی. (26)
إِنَّ هَؤُلَاءِ یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ یَوْمًا ثَقِیلًا ﴿27﴾
آنها زندگی زودگذر دنیا را دوست دارند در حالی که پشت سر خود روز سخت و سنگینی را رها میکنند. (27)
نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا ﴿28﴾
ما آنها را آفریدیم و پیوندهای وجودشان را محکم کردیم، و هر زمان بخواهیم جای آنان را به گروه دیگری میدهیم. (28)
إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا ﴿29﴾
این یک تذکر و یاد آوری است و هر کس بخواهد (با استفاده از آن) راهی به سوی پروردگارش انتخاب میکند. (29)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا ﴿30﴾
و شما چیزی را نمیخواهید مگر اینکه خدا بخواهد، خداوند عالم و حکیم است. (30)
یُدْخِلُ مَنْ یَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿31﴾
هر کس را بخواهد (و شایسته ببیند) در رحمت خود وارد میکند، و برای ظالمان عذاب دردناکی فراهم ساخته است. (31)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿1﴾
سوگند به فرشتگانی که پی درپی فرستاده میشوند. (1)
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿2﴾
و آنها که همچون تند باد حرکت میکنند. (2)
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿3﴾
و سوگند به آنها که (ابرها را) میگسترانند، و منتشر میسازند. (3)
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿4﴾
و آنها که جدا میکنند. (4)
فَالْمُلْقِیَاتِ ذِکْرًا ﴿5﴾
و سوگند به آنها که آیات بیدار کننده (الهی) را به (انبیاء) القا مینمایند. (5)
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿6﴾
برای اتمام حجت، یا انذار! (6)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿7﴾
که آنچه به شما (درباره قیامت) وعده داده میشود به وقوع میپیوندد. (7)
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿8﴾
در آن هنگام که ستارگان محو و تاریک گردند، (8)
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿9﴾
و (کواکب) آسمان از هم بشکافند، (9)
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿10﴾
و در آن زمان که کوهها از جا کنده شوند. (10)
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿11﴾
و در آن هنگام که برای پیامبران (به منظور اداء شهادت) تعیین وقت شود. (11)
لِأَیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿12﴾
این امر برای چه روزی به تاءخیر افتاده ؟ (12)
لِیَوْمِ الْفَصْلِ ﴿13﴾
برای روز جدائی (حق از باطل). (13)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ ﴿14﴾
تو چه میدانی روز جدائی چیست ؟ (14)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿15﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (15)
أَلَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِینَ ﴿16﴾
آیا ما اقوام (مجرم) نخستین را هلاک نکردیم ؟ (16)
ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ ﴿17﴾
سپس آخرین را به دنبال آنها میفرستیم. (17)
کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿18﴾
(آری) اینگونه با مجرمان رفتار میکنیم. (18)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿19﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (19)
أَلَمْ نَخْلُقْکُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ ﴿20﴾
آیا شما را از آبی پست و ناچیز نیافریدیم ؟ (20)
فَجَعَلْنَاهُ فِی قَرَارٍ مَکِینٍ ﴿21﴾
سپس آن را در قرارگاهی محفوظ و آماده قرار دادیم. (21)
إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ ﴿22﴾
تا مدتی معین. (22)
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ﴿23﴾
ما قدرت بر این کار داشتیم پس ما قدرتمند خوبی هستیم (و امر معاد برای ما سهل است) (23)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿24﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (24)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتًا ﴿25﴾
آیا زمین را مرکز اجتماع انسانها قرار ندادیم ؟ (25)
أَحْیَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿26﴾
هم در حال حیاتشان و هم مرگشان. (26)
وَجَعَلْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَیْنَاکُمْ مَاءً فُرَاتًا ﴿27﴾
و در آن کوههای استوار و بلند قرار دادیم، و آبی گوارا به شما نوشاندیم. (27)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿28﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (28)
انْطَلِقُوا إِلَى مَا کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿29﴾
(و در آن روز به آنها گفته میشود) بیدرنگ بروید به سوی همان چیزی که پیوسته آنرا انکار میکردید! (29)
انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِی ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿30﴾
بروید به سوی سایه سه شاخه (دودهای خفقان بار آتش!). (30)
لَا ظَلِیلٍ وَلَا یُغْنِی مِنَ اللَّهَبِ ﴿31﴾
سایه ای که نه آرام بخش است، و نه از شعله های آتش جلوگیری میکند! (31)
إِنَّهَا تَرْمِی بِشَرَرٍ کَالْقَصْرِ ﴿32﴾
جرقه هائی از خود پرتاب میکند مانند یک کاخ! (32)
کَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ﴿33﴾
گوئی (در سرعت و کثرت) همچون شتران زرد رنگی هستند (که به هر سو پراکنده میشوند). (33)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿34﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (34)
هَذَا یَوْمُ لَا یَنْطِقُونَ ﴿35﴾
امروز روزی است که سخن نمیگویند (و قادر بر دفاع از خویش نیستند). (35)
وَلَا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ ﴿36﴾
و به آنها اجازه داده نمیشود که عذر خواهی کنند. (36)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿37﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (37)
هَذَا یَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاکُمْ وَالْأَوَّلِینَ ﴿38﴾
امروز همان روز جدائی (حق از باطل) است که شما و پیشینیان را در آن جمع کرده ایم. (38)
فَإِنْ کَانَ لَکُمْ کَیْدٌ فَکِیدُونِ ﴿39﴾
اگر چاره ای در برابر من (برای فرار از چنگال مجازات) دارید انجام دهید. (39)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿40﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (40)
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلَالٍ وَعُیُونٍ ﴿41﴾
افراد با تقوی در سایه های (درختان بهشتی) و در میان چشمه ها قرار دارند. (41)
وَفَوَاکِهَ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿42﴾
و میوه هائی از آنچه مایل باشند. (42)
کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿43﴾
بخورید و بنوشید گوارا، اینها در برابر اعمالی است که انجام میدادید. (43)
إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ﴿44﴾
ما اینگونه نیکوکاران را جزا میدهیم. (44)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿45﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (45)
کُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِیلًا إِنَّکُمْ مُجْرِمُونَ ﴿46﴾
(در مقابل، به مجرمان گفته میشود) بخورید و بهره گیرید در این مدت کم (ولی بدانید عذاب الهی در انتظار شما است) چرا که شما مجرمید. (46)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿47﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (47)
وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لَا یَرْکَعُونَ ﴿48﴾
و هنگامی که به آنها گفته شود رکوع کنید رکوع نمیکنند. (48)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿49﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (49)
فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ ﴿50﴾
(اگر آنها به این قرآن ایمان نمیآورند) پس به کدام سخن بعد از آن ایمان میآورند. (50)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ یَکُنْ شَیْئًا مَذْکُورًا ﴿1﴾
آیا چنین نیست که زمانی طولانی بر انسان گذشت که چیز قابل ذکری نبود؟! (1)
إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِیهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِیعًا بَصِیرًا﴿2﴾
ما انسان را از نطفه مختلطی آفریدیم، و او را میآزمائیم (لذا) او را شنوا و بینا قرار دادیم. (2)
إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا ﴿3﴾
ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد (و پذیرا گردد) یا کفران کند. (3)
إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِیرًا ﴿4﴾
ما برای کافران زنجیرها و غلها و شعله های سوزان آماده کرده ایم. (4)
إِنَّ الْأَبْرَارَ یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ کَانَ مِزَاجُهَا کَافُورًا ﴿5﴾
ابرار (نیکان) از جامی مینوشند که با عطر خوشی آمیخته است. (5)
عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَهَا تَفْجِیرًا ﴿6﴾
از چشمه ای که بندگان خاص خدا از آن مینوشند، و از هر جا بخواهند آنرا جاری میسازند! (6)
یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا ﴿7﴾
آنها به نذر خود وفا میکنند، و از روزی که عذابش گسترده است میترسند. (7)
وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا ﴿8﴾
و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند به مسکین و یتیم و اسیر میدهند. (8)
إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنْکُمْ جَزَاءً وَلَا شُکُورًا ﴿9﴾
(و میگویند) ما شما را برای خدا اطعام میکنیم و، هیچ پاداش و تشکری از شما نمیخواهیم. (9)
إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا ﴿10﴾
ما از پروردگارمان خائفیم در آن روز که عبوس و شدید است. (10)
فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِکَ الْیَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا ﴿11﴾
از این رو خداوند آنها را از شر آن روز نگه میدارد و از آنها استقبال میکند در حالی که شادمان و مسرورند. (11)
وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِیرًا ﴿12﴾
خداوند در برابر شکیبائی آنان، بهشت و لباسهای حریر بهشتی را به آنها پاداش میدهد. (12)
مُتَّکِئِینَ فِیهَا عَلَى الْأَرَائِکِ لَا یَرَوْنَ فِیهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِیرًا ﴿13﴾
این در حالی است که بر تختهای زیبا تکیه کرده اند، نه آفتاب را در آنجا میبینند، نه سرما را. (13)
وَدَانِیَةً عَلَیْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِیلًا ﴿14﴾
و در حالی است که سایه های آن (درختان بهشتی) بر آنها فرو افتاده، و چیدن میوه هایش بسیار آسان است. (14)
وَیُطَافُ عَلَیْهِمْ بِآنِیَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَکْوَابٍ کَانَتْ قَوَارِیرَا ﴿15﴾
و در گرداگرد آنها ظرفهائی از نقره، و قدحهائی بلورین میگردانند (مملو از بهترین غذاها و نوشیدنی ها) (15)
قَوَارِیرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِیرًا ﴿16﴾
ظرفهای بلورینی از نقره! که آنها را به اندازه لازم آماده کرده اند. (16)
وَیُسْقَوْنَ فِیهَا کَأْسًا کَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِیلًا ﴿17﴾
و در آنجا از جامهائی سیراب میشوند که لبریز از شراب طهوری است که با زنجبیل آمیخته است. (17)
عَیْنًا فِیهَا تُسَمَّى سَلْسَبِیلًا ﴿18﴾
از چشمه ای در بهشت که نامش سلسبیل است. (18)
وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا﴿19﴾
و بر گرد آنها نوجوانانی جاودانی (برای پذیرائی) میگردند که هر گاه آنها را ببینی گمان میکنی مروارید پراکنده اند! (19)
وَإِذَا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعِیمًا وَمُلْکًا کَبِیرًا ﴿20﴾
و هنگامی که آنجا را ببینی نعمتها و ملک عظیمی را میبینی! (20)
عَالِیَهُمْ ثِیَابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا ﴿21﴾
بر اندام آنها (بهشتیان) لباسهائی است از حریر نازک سبز رنگ، و از دیبای ضخیم و با دستبندهائی از نقره تزیین شده اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنها مینوشاند! (21)
إِنَّ هَذَا کَانَ لَکُمْ جَزَاءً وَکَانَ سَعْیُکُمْ مَشْکُورًا ﴿22﴾
این جزای شما است و سعی و تلاش شما مورد قدردانی است. (22)
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ تَنْزِیلًا ﴿23﴾
مسلما ما قرآن را بر تو نازل کردیم. (23)
فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ کَفُورًا ﴿24﴾
پس در (تبلیغ و اجرای) حکم پروردگارت شکیبا باش، و از هیچ گنهکار و کافری از آنان اطاعت مکن. (24)
وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ بُکْرَةً وَأَصِیلًا ﴿25﴾
و نام پروردگارت را هر صبح و شام به یاد آور. (25)
وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا ﴿26﴾
و در شبانگاه برای او سجده کن، و مقداری طولانی از شب، او را تسبیح گوی. (26)
إِنَّ هَؤُلَاءِ یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ یَوْمًا ثَقِیلًا ﴿27﴾
آنها زندگی زودگذر دنیا را دوست دارند در حالی که پشت سر خود روز سخت و سنگینی را رها میکنند. (27)
نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا ﴿28﴾
ما آنها را آفریدیم و پیوندهای وجودشان را محکم کردیم، و هر زمان بخواهیم جای آنان را به گروه دیگری میدهیم. (28)
إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا ﴿29﴾
این یک تذکر و یاد آوری است و هر کس بخواهد (با استفاده از آن) راهی به سوی پروردگارش انتخاب میکند. (29)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا ﴿30﴾
و شما چیزی را نمیخواهید مگر اینکه خدا بخواهد، خداوند عالم و حکیم است. (30)
یُدْخِلُ مَنْ یَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿31﴾
هر کس را بخواهد (و شایسته ببیند) در رحمت خود وارد میکند، و برای ظالمان عذاب دردناکی فراهم ساخته است. (31)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿1﴾
سوگند به فرشتگانی که پی درپی فرستاده میشوند. (1)
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿2﴾
و آنها که همچون تند باد حرکت میکنند. (2)
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿3﴾
و سوگند به آنها که (ابرها را) میگسترانند، و منتشر میسازند. (3)
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿4﴾
و آنها که جدا میکنند. (4)
فَالْمُلْقِیَاتِ ذِکْرًا ﴿5﴾
و سوگند به آنها که آیات بیدار کننده (الهی) را به (انبیاء) القا مینمایند. (5)
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿6﴾
برای اتمام حجت، یا انذار! (6)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿7﴾
که آنچه به شما (درباره قیامت) وعده داده میشود به وقوع میپیوندد. (7)
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿8﴾
در آن هنگام که ستارگان محو و تاریک گردند، (8)
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿9﴾
و (کواکب) آسمان از هم بشکافند، (9)
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿10﴾
و در آن زمان که کوهها از جا کنده شوند. (10)
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿11﴾
و در آن هنگام که برای پیامبران (به منظور اداء شهادت) تعیین وقت شود. (11)
لِأَیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿12﴾
این امر برای چه روزی به تاءخیر افتاده ؟ (12)
لِیَوْمِ الْفَصْلِ ﴿13﴾
برای روز جدائی (حق از باطل). (13)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ ﴿14﴾
تو چه میدانی روز جدائی چیست ؟ (14)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿15﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (15)
أَلَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِینَ ﴿16﴾
آیا ما اقوام (مجرم) نخستین را هلاک نکردیم ؟ (16)
ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ ﴿17﴾
سپس آخرین را به دنبال آنها میفرستیم. (17)
کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿18﴾
(آری) اینگونه با مجرمان رفتار میکنیم. (18)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿19﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (19)
أَلَمْ نَخْلُقْکُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ ﴿20﴾
آیا شما را از آبی پست و ناچیز نیافریدیم ؟ (20)
فَجَعَلْنَاهُ فِی قَرَارٍ مَکِینٍ ﴿21﴾
سپس آن را در قرارگاهی محفوظ و آماده قرار دادیم. (21)
إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ ﴿22﴾
تا مدتی معین. (22)
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ﴿23﴾
ما قدرت بر این کار داشتیم پس ما قدرتمند خوبی هستیم (و امر معاد برای ما سهل است) (23)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿24﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (24)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتًا ﴿25﴾
آیا زمین را مرکز اجتماع انسانها قرار ندادیم ؟ (25)
أَحْیَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿26﴾
هم در حال حیاتشان و هم مرگشان. (26)
وَجَعَلْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَیْنَاکُمْ مَاءً فُرَاتًا ﴿27﴾
و در آن کوههای استوار و بلند قرار دادیم، و آبی گوارا به شما نوشاندیم. (27)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿28﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (28)
انْطَلِقُوا إِلَى مَا کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿29﴾
(و در آن روز به آنها گفته میشود) بیدرنگ بروید به سوی همان چیزی که پیوسته آنرا انکار میکردید! (29)
انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِی ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿30﴾
بروید به سوی سایه سه شاخه (دودهای خفقان بار آتش!). (30)
لَا ظَلِیلٍ وَلَا یُغْنِی مِنَ اللَّهَبِ ﴿31﴾
سایه ای که نه آرام بخش است، و نه از شعله های آتش جلوگیری میکند! (31)
إِنَّهَا تَرْمِی بِشَرَرٍ کَالْقَصْرِ ﴿32﴾
جرقه هائی از خود پرتاب میکند مانند یک کاخ! (32)
کَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ﴿33﴾
گوئی (در سرعت و کثرت) همچون شتران زرد رنگی هستند (که به هر سو پراکنده میشوند). (33)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿34﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (34)
هَذَا یَوْمُ لَا یَنْطِقُونَ ﴿35﴾
امروز روزی است که سخن نمیگویند (و قادر بر دفاع از خویش نیستند). (35)
وَلَا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ ﴿36﴾
و به آنها اجازه داده نمیشود که عذر خواهی کنند. (36)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿37﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (37)
هَذَا یَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاکُمْ وَالْأَوَّلِینَ ﴿38﴾
امروز همان روز جدائی (حق از باطل) است که شما و پیشینیان را در آن جمع کرده ایم. (38)
فَإِنْ کَانَ لَکُمْ کَیْدٌ فَکِیدُونِ ﴿39﴾
اگر چاره ای در برابر من (برای فرار از چنگال مجازات) دارید انجام دهید. (39)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿40﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (40)
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلَالٍ وَعُیُونٍ ﴿41﴾
افراد با تقوی در سایه های (درختان بهشتی) و در میان چشمه ها قرار دارند. (41)
وَفَوَاکِهَ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿42﴾
و میوه هائی از آنچه مایل باشند. (42)
کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿43﴾
بخورید و بنوشید گوارا، اینها در برابر اعمالی است که انجام میدادید. (43)
إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ﴿44﴾
ما اینگونه نیکوکاران را جزا میدهیم. (44)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿45﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (45)
کُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِیلًا إِنَّکُمْ مُجْرِمُونَ ﴿46﴾
(در مقابل، به مجرمان گفته میشود) بخورید و بهره گیرید در این مدت کم (ولی بدانید عذاب الهی در انتظار شما است) چرا که شما مجرمید. (46)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿47﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (47)
وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لَا یَرْکَعُونَ ﴿48﴾
و هنگامی که به آنها گفته شود رکوع کنید رکوع نمیکنند. (48)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿49﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (49)
فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ ﴿50﴾
(اگر آنها به این قرآن ایمان نمیآورند) پس به کدام سخن بعد از آن ایمان میآورند. (50)
