این تلاوت شامل آیات 1 تا 25 سوره نجم است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى ﴿1﴾
سوگند به اختر [= قرآن] چون فرود مى آید (1)
مَا ضَلَّ صَاحِبُکُمْ وَمَا غَوَى ﴿2﴾
[که] یار شما نه گمراه شده و نه در نادانى مانده (2)
وَمَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى ﴿3﴾
و از سر هوس سخن نمى گوید (3)
إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَى ﴿4﴾
این سخن بجز وحیى که وحى مى شود نیست (4)
عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَى ﴿5﴾
آن را [فرشته] شدیدالقوى به او فرا آموخت (5)
ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى ﴿6﴾
[سروش] نیرومندى که [مسلط] درایستاد (6)
وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى ﴿7﴾
در حالى که او در افق اعلى بود (7)
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى ﴿8﴾
سپس نزدیک آمد و نزدیکتر شد (8)
فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَى ﴿9﴾
تا [فاصله اش] به قدر [طول] دو [انتهاى] کمان یا نزدیکتر شد (9)
فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى ﴿10﴾
آنگاه به بنده اش آنچه را باید وحى کند وحى فرمود (10)
مَا کَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى ﴿11﴾
آنچه را دل دید انکار[ش] نکرد (11)
أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا یَرَى ﴿12﴾
آیا در آنچه دیده است با او جدال مى کنید (12)
وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى ﴿13﴾
و قطعا بار دیگرى هم او را دیده است (13)
عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى ﴿14﴾
نزدیک سدرالمنتهى (14)
عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى ﴿15﴾
در همان جا که جنةالماوى است (15)
إِذْ یَغْشَى السِّدْرَةَ مَا یَغْشَى ﴿16﴾
آنگاه که درخت سدر را آنچه پوشیده بود پوشیده بود (16)
مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى ﴿17﴾
دیده [اش] منحرف نگشت و [از حد] در نگذشت (17)
لَقَدْ رَأَى مِنْ آیَاتِ رَبِّهِ الْکُبْرَى ﴿18﴾
به راستى که [برخى] از آیات بزرگ پروردگار خود را بدید (18)
أَفَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى ﴿19﴾
به من خبر دهید از لات و عزى (19)
وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى ﴿20﴾
و منات آن سومین دیگر (20)
أَلَکُمُ الذَّکَرُ وَلَهُ الْأُنْثَى ﴿21﴾
آیا [به خیالتان] براى شما پسر است و براى او دختر (21)
تِلْکَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِیزَى ﴿22﴾
در این صورت این تقسیم نادرستى است (22)
إِنْ هِیَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّیْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُکُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنْفُسُ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَى ﴿23﴾
[این بتان] جز نامهایى بیش نیستند که شما و پدرانتان نامگذارى کرده اید [و] خدا بر [حقانیت] آنها هیچ دلیلى نفرستاده است [آنان] جز گمان و آنچه را که دلخواهشان است پیروى نمى کنند با آنکه قطعا از جانب پروردگارشان هدایت برایشان آمده است (23)
أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّى ﴿24﴾
مگر انسان آنچه را آرزو کند دارد (24)
فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى ﴿25﴾
آن سرا و این سرا از آن خداست (25)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى ﴿1﴾
سوگند به اختر [= قرآن] چون فرود مى آید (1)
مَا ضَلَّ صَاحِبُکُمْ وَمَا غَوَى ﴿2﴾
[که] یار شما نه گمراه شده و نه در نادانى مانده (2)
وَمَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى ﴿3﴾
و از سر هوس سخن نمى گوید (3)
إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَى ﴿4﴾
این سخن بجز وحیى که وحى مى شود نیست (4)
عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَى ﴿5﴾
آن را [فرشته] شدیدالقوى به او فرا آموخت (5)
ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى ﴿6﴾
[سروش] نیرومندى که [مسلط] درایستاد (6)
وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى ﴿7﴾
در حالى که او در افق اعلى بود (7)
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى ﴿8﴾
سپس نزدیک آمد و نزدیکتر شد (8)
فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَى ﴿9﴾
تا [فاصله اش] به قدر [طول] دو [انتهاى] کمان یا نزدیکتر شد (9)
فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى ﴿10﴾
آنگاه به بنده اش آنچه را باید وحى کند وحى فرمود (10)
مَا کَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى ﴿11﴾
آنچه را دل دید انکار[ش] نکرد (11)
أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا یَرَى ﴿12﴾
آیا در آنچه دیده است با او جدال مى کنید (12)
وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى ﴿13﴾
و قطعا بار دیگرى هم او را دیده است (13)
عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى ﴿14﴾
نزدیک سدرالمنتهى (14)
عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى ﴿15﴾
در همان جا که جنةالماوى است (15)
إِذْ یَغْشَى السِّدْرَةَ مَا یَغْشَى ﴿16﴾
آنگاه که درخت سدر را آنچه پوشیده بود پوشیده بود (16)
مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى ﴿17﴾
دیده [اش] منحرف نگشت و [از حد] در نگذشت (17)
لَقَدْ رَأَى مِنْ آیَاتِ رَبِّهِ الْکُبْرَى ﴿18﴾
به راستى که [برخى] از آیات بزرگ پروردگار خود را بدید (18)
أَفَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى ﴿19﴾
به من خبر دهید از لات و عزى (19)
وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى ﴿20﴾
و منات آن سومین دیگر (20)
أَلَکُمُ الذَّکَرُ وَلَهُ الْأُنْثَى ﴿21﴾
آیا [به خیالتان] براى شما پسر است و براى او دختر (21)
تِلْکَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِیزَى ﴿22﴾
در این صورت این تقسیم نادرستى است (22)
إِنْ هِیَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّیْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُکُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنْفُسُ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَى ﴿23﴾
[این بتان] جز نامهایى بیش نیستند که شما و پدرانتان نامگذارى کرده اید [و] خدا بر [حقانیت] آنها هیچ دلیلى نفرستاده است [آنان] جز گمان و آنچه را که دلخواهشان است پیروى نمى کنند با آنکه قطعا از جانب پروردگارشان هدایت برایشان آمده است (23)
أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّى ﴿24﴾
مگر انسان آنچه را آرزو کند دارد (24)
فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى ﴿25﴾
آن سرا و این سرا از آن خداست (25)
