فهرست
سوره قلم آیه 30 تا آخر، حاقه 1 تا آخر

تلاوت تحقیق محمد محمود طبلاوی سوره قلم آیه 30 تا آخر، حاقه 1 تا آخر

  • 26 دقیقه مدت
  • 3 دریافت شده
تلاوت: غیر ایرانی متقدم
تلاوت: کامل
تلاوت: مجلسی
ملیت قاری: مصری
تلاوت تحقیق محمد محمود طبلاوی، این تلاوت در کشور مصر اجرا گردیده است.


سوره 68: القلم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَلَاوَمُونَ ﴿30﴾

سپس آنها رو به هم کردند و به ملامت یکدیگر پرداختند. (30)

قَالُوا یَا وَیْلَنَا إِنَّا کُنَّا طَاغِینَ ﴿31﴾

(و فریادشان بلند شد) گفتند: وای بر ما که طغیانگر بودیم. (31)

عَسَى رَبُّنَا أَنْ یُبْدِلَنَا خَیْرًا مِنْهَا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا رَاغِبُونَ ﴿32﴾

امیدواریم پروردگارمان (ما را ببخشد و) بهتر از آن را بجای آن به ما بدهد، چرا که ما به او دل بسته‏ ایم. (32)

کَذَلِکَ الْعَذَابُ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَکْبَرُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ ﴿33﴾

اینگونه است عذاب خداوند (در دنیا) و عذاب آخرت از آن هم بزرگتر است اگر می‏دانستند. (33)

إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿34﴾

برای پرهیزکاران نزد پروردگارشان باغهای پرنعمت بهشت است (34)

أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِینَ کَالْمُجْرِمِینَ ﴿35﴾

آیا مؤ منان را همچون مجرمان قرار می‏دهیم ؟ (35)

مَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ ﴿36﴾

شما را چه می‏شود؟ چگونه داوری می‏کنید؟ (36)

أَمْ لَکُمْ کِتَابٌ فِیهِ تَدْرُسُونَ ﴿37﴾

آیا کتابی دارید که از آن درس می‏خوانید؟ (37)

إِنَّ لَکُمْ فِیهِ لَمَا تَخَیَّرُونَ ﴿38﴾

که آنچه را شما انتخاب می‏کنید از آن شما است؟ (38)

أَمْ لَکُمْ أَیْمَانٌ عَلَیْنَا بَالِغَةٌ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ إِنَّ لَکُمْ لَمَا تَحْکُمُونَ﴿39﴾

یا اینکه عهد و پیمان مؤ کد و مستمری تا روز قیامت بر ما دارید که هر چه را به نفع خود اختیار می‏کنید برای شما قرار می‏دهد؟ (39)

سَلْهُمْ أَیُّهُمْ بِذَلِکَ زَعِیمٌ ﴿40﴾

از آنها بپرس کدامیک از آنان چنین چیزی را تضمین می‏کند؟ (40)

أَمْ لَهُمْ شُرَکَاءُ فَلْیَأْتُوا بِشُرَکَائِهِمْ إِنْ کَانُوا صَادِقِینَ ﴿41﴾

یا اینکه معبودانی دارند (که آنها را شریک خدا قرار داده‏ اند و برای آنان شفاعت می‏کنند) اگر راست می‏گویند معبودان خود را ارائه دهند. (41)

یَوْمَ یُکْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَیُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا یَسْتَطِیعُونَ ﴿42﴾

به خاطر بیاورید روزی را که ساق پاها از وحشت برهنه می‏گردد و دعوت به سجود می‏شوند اما قادر بر آن نیستند! (42)

خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَقَدْ کَانُوا یُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ﴿43﴾

این در حالی است که چشمهای آنها (از شدت ندامت و شرمساری) به زیر افتاده و ذلت و خواری وجود آنها را فرا گرفته، آنها پیش از این دعوت به سجود می‏شدند در حالی که سالم بودند (ولی امروز دیگر توانائی آن را ندارند) (43)

فَذَرْنِی وَمَنْ یُکَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِیثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لَا یَعْلَمُونَ﴿44﴾

اکنون مرا با آنها که این سخن را تکذیب می‏کنند رها کن و ما آنها را از آنجا که نمی‏دانند تدریجا به سوی عذاب پیش می‏بریم. (44)

وَأُمْلِی لَهُمْ إِنَّ کَیْدِی مَتِینٌ ﴿45﴾

و به آنها مهلت می‏دهم، چرا که نقشه‏ های من محکم و دقیق است. (45)

أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ ﴿46﴾

یا اینکه تو از آنها مطالبه مزدی می‏کنی که پرداخت آن برای آنها سنگین است؟! (46)

أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَکْتُبُونَ ﴿47﴾

یا اسرار غیب نزد آنها است، و آن را می‏نویسند (و به یکدیگر می‏دهند)؟ (47)

فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَلَا تَکُنْ کَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَکْظُومٌ﴿48﴾

اکنون که چنین است صبر کن و منتظر فرمان پروردگارت باش و مانند صاحب ماهی (یونس) نباش (که در تقاضای مجازات قومش ‍ عجله کرد و گرفتار مجازات ترک اولی شد) در آن زمان که خدا را خواند در حالی که مملو از اندوه بود. (48)

لَوْلَا أَنْ تَدَارَکَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ ﴿49﴾

و اگر رحمت خدا به یاریش نیامده بود (از شکم ماهی) بیرون افکنده می‏شد در حالی که مذموم بود. (49)

فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِینَ ﴿50﴾

ولی پروردگارش او را برگزید، و از صالحان قرار داد. (50)

وَإِنْ یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ ﴿51﴾

نزدیک است کافران هنگامی که آیات قرآن را می‏شنوند تو را با چشمان خود هلاک کنند و می‏گویند او دیوانه است! (51)

وَمَا هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ ﴿52﴾

در حالی که این (قرآن) جز مایه بیداری برای جهانیان نیست. (52)

سوره 69: الحاقة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

الْحَاقَّةُ ﴿1﴾

آن روزی که مسلما واقع می‏شود. (1)

مَا الْحَاقَّةُ ﴿2﴾

چه روز واقع شدنی است؟ (2)

وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿3﴾

و تو چه می‏دانی آن روز تحقق یابنده چیست؟ (3)

کَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿4﴾

قوم ثمود و عاد عذاب کوبنده الهی را انکار کردند. (4)

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِکُوا بِالطَّاغِیَةِ ﴿5﴾

اما قوم «ثمود» با عذابی سرکش هلاک شدند. (5)

وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِکُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ ﴿6﴾

و اما قوم «عاد» به وسیله تندبادی طغیانگر و سرد و پرصدا به هلاکت رسیدند. (6)

سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَثَمَانِیَةَ أَیَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَى کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ ﴿7﴾

(خداوند) این تندباد را هفت شب و هشت روز پی در پی و بنیانکن بر آنها مسلط ساخت و (اگر آنجا بودی) می‏دیدی که آن قوم همچون تنه‏ های پوسیده و تو خالی درختان نخل در میان این تندباد روی زمین افتاده و هلاک شده‏ اند. (7)

فَهَلْ تَرَى لَهُمْ مِنْ بَاقِیَةٍ ﴿8﴾

آیا کسی از آنها را باقی می‏بینی ؟ (8)

وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِکَاتُ بِالْخَاطِئَةِ ﴿9﴾

و فرعون و کسانی که قبل از او بودند، و همچنین اهل شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) مرتکب گناهان بزرگ شدند. (9)

فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِیَةً ﴿10﴾

با فرستاده رسول پروردگارشان مخالفت کردند، و خداوند نیز آنها را به عذاب شدیدی گرفتار ساخت. (10)

إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاکُمْ فِی الْجَارِیَةِ ﴿11﴾

ما هنگامی که آب طغیان کرد شما را سوار بر کشتی کردیم. (11)

لِنَجْعَلَهَا لَکُمْ تَذْکِرَةً وَتَعِیَهَا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ ﴿12﴾

تا آن را وسیله تذکری برای شما قرار دهیم، و گوشهای شنوا آن را نگهداری می‏کنند. (12)

فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿13﴾

به محض اینکه یکبار در صور دمیده شود، (13)

وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُکَّتَا دَکَّةً وَاحِدَةً ﴿14﴾

و زمین و کوهها از جا برداشته شوند و یکباره درهم کوبیده و متلاشی گردند، (14)

فَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿15﴾

در آن روز «واقعه عظیم» روی می‏دهد! (15)

وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِیَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ ﴿16﴾

آسمانها از هم می‏شکافند و سست می‏گردند و فرو می‏ریزند. (16)

وَالْمَلَکُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَیَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّکَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَةٌ ﴿17﴾

فرشتگان در جوانب و کناره‏ های آسمان قرار می‏گیرند. (و برای انجام ماموریتها آماده می‏شوند) و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل می‏کنند. (17)

یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنْکُمْ خَافِیَةٌ ﴿18﴾

در آن روز همگی به پیشگاه خدا عرضه می‏شوید، و چیزی از کارهای شما مخفی نمی‏ماند. (18)

فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا کِتَابِیَهْ ﴿19﴾

اما کسی که نامه اعمالش به دست راست او است (از فرط خوشحالی و مباهات) فریاد می‏زند که (ای اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید. (19)

إِنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیَهْ ﴿20﴾

من یقین داشتم که (قیامتی در کار است و) من به حساب اعمالم می‏رسم. (20)

فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیَةٍ ﴿21﴾

او در یک زندگی کاملا رضایتبخش قرار خواهد داشت. (21)

فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿22﴾

در بهشتی عالی، (22)

قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ ﴿23﴾

که میوه‏ هایش در دسترس است. (23)

کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیَّامِ الْخَالِیَةِ ﴿24﴾

(و به آنها گفته می‏شود) بخورید و بیاشامید گوارا در برابر اعمالی که در ایام گذشته انجام دادید. (24)

وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ کِتَابِیَهْ ﴿25﴾

اما کسی که نامه اعمال او به دست چپش داده شده می‏گوید: ای کاش هرگز نامه اعمالم به من داده نمی‏شد. (25)

وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیَهْ ﴿26﴾

و نمی‏دانستم حساب من چیست ؟ (26)

یَا لَیْتَهَا کَانَتِ الْقَاضِیَةَ ﴿27﴾

ای کاش مرگم فرا می‏رسید! (27)

مَا أَغْنَى عَنِّی مَالِیَهْ ﴿28﴾

مال و ثروتم هرگز مرا بینیاز نکرد، (28)

هَلَکَ عَنِّی سُلْطَانِیَهْ ﴿29﴾

قدرت من نیز از دست رفت! (29)

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ﴿30﴾

او را بگیرید و در بند و زنجیرش کنید! (30)

ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ ﴿31﴾

سپس او را در دوزخ بیفکنید! (31)

ثُمَّ فِی سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُکُوهُ ﴿32﴾

بعد او را به زنجیری که هفتاد ذرع است ببندید! (32)

إِنَّهُ کَانَ لَا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ ﴿33﴾

چرا که او هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمی‏آورد. (33)

وَلَا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿34﴾

و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‏نمود. (34)

فَلَیْسَ لَهُ الْیَوْمَ هَاهُنَا حَمِیمٌ ﴿35﴾

لذا امروز در اینجا یار مهربانی ندارد. (35)

وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِینٍ ﴿36﴾

و نه طعامی جز از چرک و خون. (36)

لَا یَأْکُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ ﴿37﴾

غذائی که جز خطاکاران آن را نمی‏خورند. (37)

فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ ﴿38﴾

سوگند می‏خورم به آنچه می‏بینید. (38)

وَمَا لَا تُبْصِرُونَ ﴿39﴾

و آنچه نمی‏بینید. (39)

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿40﴾

که این قرآن گفتار رسول بزرگواری است. (40)

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِیلًا مَا تُؤْمِنُونَ ﴿41﴾

و گفته شاعری نیست، اما کمتر ایمان می‏آورید. (41)

وَلَا بِقَوْلِ کَاهِنٍ قَلِیلًا مَا تَذَکَّرُونَ ﴿42﴾

و نه گفته کاهنی، هر چند کمتر متذکر می‏شوید. (42)

تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿43﴾

بلکه کلامی است که از سوی پروردگار عالمیان نازل شده. (43)

وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِیلِ ﴿44﴾

هرگاه او سخنی دروغ بر ما می‏بست، (44)

لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِینِ ﴿45﴾

ما او را با قدرت گرفتیم، (45)

ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِینَ ﴿46﴾

سپس رگ قلبش را قطع می‏کردیم! (46)

فَمَا مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِینَ ﴿47﴾

واحدی از شما نمی‏توانست مانع شود و از او حمایت کند. (47)

وَإِنَّهُ لَتَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقِینَ ﴿48﴾

این مسلما تذکری است برای پرهیزگاران. (48)

وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْکُمْ مُکَذِّبِینَ ﴿49﴾

و ما می‏دانیم که بعضی از شما آن را تکذیب می‏کنید. (49)

وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْکَافِرِینَ ﴿50﴾

و این مایه حسرت کافران است. (50)

وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْیَقِینِ ﴿51﴾

و آن یقین خالص است. (51)

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿52﴾

حال که چنین است بنام پروردگار بزرگت تسبیح گو. (52)

قطعات صوتی

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

تلاوت‌هایی از این قاری

پایگاه قرآن