فهرست
سوره مزمل، قیامه

تلاوت تحقیق محمد احمد شبیب سوره مزمل، قیامه

  • 36 دقیقه مدت
  • 59 دریافت شده
تلاوت: غیر ایرانی متقدم
تلاوت: کامل
تلاوت: مجلسی
ملیت قاری: مصری
تلاوت تحقیق محمد احمد شبیب، این تلاوت در کشور مصر اجرا گردیده است.


سوره 73: المزمل

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

یَا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ ﴿1﴾

ای جامه به خود پیچیده! (1)

قُمِ اللَّیْلَ إِلَّا قَلِیلًا ﴿2﴾

شب را جز کمی، به پا خیز! (2)

نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِیلًا ﴿3﴾

نیمی از شب را، یا کمی از آن کم کن. (3)

أَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا ﴿4﴾

یا بر نصف آن بیفزا، و قرآن را با دقت و تامل بخوان. (4)

إِنَّا سَنُلْقِی عَلَیْکَ قَوْلًا ثَقِیلًا ﴿5﴾

چرا که ما بزودی سخنی سنگین به تو القا خواهیم کرد! (5)

إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِیلًا ﴿6﴾

مسلّماً نماز و عبادت شبانه پابرجاتر و با استقامت‌تر است! (6)

إِنَّ لَکَ فِی النَّهَارِ سَبْحًا طَوِیلًا ﴿7﴾

و تو در روز تلاش مستمر و طولانی خواهی داشت. (7)

وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ وَتَبَتَّلْ إِلَیْهِ تَبْتِیلًا ﴿8﴾

نام پروردگارت را یاد کن و تنها به او دل ببند. (8)

رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَکِیلًا ﴿9﴾

همان پروردگار شرق و غرب که معبودی جز او نیست، او را نگاهبان و وکیل خود انتخاب کن. (9)

وَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلًا ﴿10﴾

و در برابر آنچه آنها (دشمنان) می‏گویند شکیبا باش و به طرزی شایسته از آنها دوری نما. (10)

وَذَرْنِی وَالْمُکَذِّبِینَ أُولِی النَّعْمَةِ وَمَهِّلْهُمْ قَلِیلًا ﴿11﴾

مرا با تکذیب کنندگان صاحب نعمت واگذار، و آنها را کمی مهلت ده! (11)

إِنَّ لَدَیْنَا أَنْکَالًا وَجَحِیمًا ﴿12﴾

که نزد ما غل و زنجیرها (آتش) دوزخ است. (12)

وَطَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَعَذَابًا أَلِیمًا ﴿13﴾

و غذائی گلوگیر، و عذابی دردناک! (13)

یَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَکَانَتِ الْجِبَالُ کَثِیبًا مَهِیلًا ﴿14﴾

در آن روز که زمین و کوهها سخت به لرزه می‏افتد، و کوهها (چنان درهم کوبیده می‏شود که) به شکل توده‏ هائی از شن نرم درمی آید! (14)

إِنَّا أَرْسَلْنَا إِلَیْکُمْ رَسُولًا شَاهِدًا عَلَیْکُمْ کَمَا أَرْسَلْنَا إِلَى فِرْعَوْنَ رَسُولًا﴿15﴾

ما پیامبری به سوی شما فرستادیم که گواه بر شما است، همان گونه که به سوی فرعون رسولی فرستادیم. (15)

فَعَصَى فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْنَاهُ أَخْذًا وَبِیلًا ﴿16﴾

فرعون به مخالفت و نافرمانی آن رسول برخاست، و ما او را شدیدا مجازات کردیم. (16)

فَکَیْفَ تَتَّقُونَ إِنْ کَفَرْتُمْ یَوْمًا یَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیبًا ﴿17﴾

شما اگر کافر شوید چگونه خود را (از عذاب شدید الهی) برکنار می‏دارید در آن روز که کودکان را پیر می‏کند؟ (17)

السَّمَاءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ کَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا ﴿18﴾

در آن روز آسمان از هم شکافته می‏شود، و وعده او تحقق می‏یابد. (18)

إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا ﴿19﴾

این هشدار و تذکری است و هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش بر می‏گزیند. (19)

إِنَّ رَبَّکَ یَعْلَمُ أَنَّکَ تَقُومُ أَدْنَى مِنْ ثُلُثَیِ اللَّیْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِینَ مَعَکَ وَاللَّهُ یُقَدِّرُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَیْکُمْ فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَیَکُونُ مِنْکُمْ مَرْضَى وَآخَرُونَ یَضْرِبُونَ فِی الْأَرْضِ یَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِکُمْ مِنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَیْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿20﴾

پروردگارت می‏داند که تو و گروهی از کسانی که با تو هستند نزدیک دو سوم از شب یا نصف یا ثلث آن را بپا می‏خیزید، و خداوند شب و روز را اندازه گیری می‏کند، او می‏داند که شما نمی‏توانید مقدار آن را (دقیقا) اندازه گیری کنید، لذا شما را بخشید اکنون آن مقدار از قرآن که برای شما میسر است تلاوت کنید، او می‏داند به زودی گروهی از شما بیمار می‏شوند، و گروهی دیگر برای به دست آوردن فضل الهی (و کسب روزی) به سفر می‏روند، و گروهی دیگری در راه خدا جهاد می‏کنند، پس آن مقدار که برای شما ممکن است از آن تلاوت کنید، و نماز را بر پا دارید و زکات ادا کنید، و به خدا قرض الحسنه دهید (در راه او انفاق نمائید) و (بدانید) آنچه را از کارهای خیر برای خود از پیش می‏فرستید نزد خدا به بهترین وجه و بزرگترین پاداش خواهید یافت، و از خدا آمرزش بطلبید که خداوند غفور و رحیم است. (20)


سوره 75: القیامة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

لَا أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیَامَةِ ﴿1﴾

سوگند به روز قیامت. (1)

وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ﴿2﴾

و سوگند به نفس لوامه، وجدان بیدار و ملامتگر، (که رستاخیز حق است). (2)

أَیَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ ﴿3﴾

آیا انسان می‏پندارد که استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟ (3)

بَلَى قَادِرِینَ عَلَى أَنْ نُسَوِّیَ بَنَانَهُ ﴿4﴾

آری قادریم که (حتی خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتب کنیم. (4)

بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ ﴿5﴾

(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او می‏خواهد (آزاد باشد و) مادام العمر گناه کند. (5)

یَسْأَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ ﴿6﴾

(لذا) می‏پرسد قیامت کی خواهد آمد. (6)

فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ﴿7﴾

در آن هنگام چشمها از شدت وحشت به گردش در می‏آید. (7)

وَخَسَفَ الْقَمَرُ ﴿8﴾

و ماه بینور گردد. (8)

وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ﴿9﴾

و خورشید و ماه یکجا جمع شوند. (9)

یَقُولُ الْإِنْسَانُ یَوْمَئِذٍ أَیْنَ الْمَفَرُّ ﴿10﴾

آن روز انسان می‏گوید: را فرار کجاست ؟ (10)

کَلَّا لَا وَزَرَ ﴿11﴾

هرگز چنین نیست، راه فرار و پناهگاهی وجود ندارد. (11)

إِلَى رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ ﴿12﴾

و قرارگاه نهائی تنها به سوی پروردگار تو است. (12)

یُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ﴿13﴾

و در آن روز انسان را از تمام کارهائی که از پیش یا پس فرستاده، آگاه می‏کنند. (13)

بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ ﴿14﴾

بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است. (14)

وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِیرَهُ ﴿15﴾

هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهائی بتراشد. (15)

لَا تُحَرِّکْ بِهِ لِسَانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ ﴿16﴾

زبانت را به خاطر عجله برای خواندن آن (قرآن) حرکت مده. (16)

إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ ﴿17﴾

چرا که جمع و خواندن آن بر عهده ماست. (17)

فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ ﴿18﴾

و هنگامی که ما آن را خواندیم از آن پیروی کن. (18)

ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهُ ﴿19﴾

سپس بیان (و توضیح) آن نیز بر عهده ماست. (19)

کَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ ﴿20﴾

چنین نیست که شما می‏پندارید (و دلایل معاد را مخفی می‏شمرید) بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بیقید و شرط را). (20)

وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ ﴿21﴾

و آخرت را رها می‏کنید. (21)

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ ﴿22﴾

در آن روز صورتهائی شاداب و مسرور است. (22)

إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ﴿23﴾

و به پروردگارش می‏نگرد! (23)

وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ ﴿24﴾

و در آن روز صورتهائی درهم کشیده است. (24)

تَظُنُّ أَنْ یُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ﴿25﴾

زیرا می‏داند عذابی در مورد او انجام می‏شود که پشت را درهم می‏شکند! (25)

کَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِیَ ﴿26﴾

چنین نیست، او هرگز ایمان نمی‏آورد تا جان به گلوگاهش ‍ رسد. (26)

وَقِیلَ مَنْ رَاقٍ ﴿27﴾

و گفته شود: آیا کسی هست که این بیمار را از مرگ نجات دهد؟! (27)

وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ ﴿28﴾

و یقین به فراق از دنیا پیدا کند. (28)

وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ ﴿29﴾

و ساق پاها (از شدت جان دادن) به هم می‏پیچید. (29)

إِلَى رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ ﴿30﴾

(آری) در آن روز مسیر همه به سوی (دادگاه) پروردگارت خواهد بود. (30)

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى ﴿31﴾

او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند (31)

وَلَکِنْ کَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿32﴾

بلکه تکذیب کرد، و روی گردان شد. (32)

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ یَتَمَطَّى ﴿33﴾

سپس به سوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبرانه قدم بر می‏داشت. (33)

أَوْلَى لَکَ فَأَوْلَى ﴿34﴾

عذاب الهی برای تو شایسته تر است، شایسته تر! (34)

ثُمَّ أَوْلَى لَکَ فَأَوْلَى ﴿35﴾

سپس عذاب الهی برای تو شایسته تر است، شایسته تر! (35)

أَیَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ یُتْرَکَ سُدًى ﴿36﴾

آیا انسان گمان می‏کند بیهوده و بیهدف رها می‏شود؟ (36)

أَلَمْ یَکُ نُطْفَةً مِنْ مَنِیٍّ یُمْنَى ﴿37﴾

آیا او نطفه‏ ای از منی که در رحم ریخته می‏شود نبود؟ (37)

ثُمَّ کَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى ﴿38﴾

سپس به صورت خون بسته در آمد، و او را آفرید و موزون ساخت ؟ (38)

فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَالْأُنْثَى ﴿39﴾

و از او دو زوج مذکر و مؤ نث آفرید. (39)

أَلَیْسَ ذَلِکَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ یُحْیِیَ الْمَوْتَى ﴿40﴾

آیا چنین کسی قادر نیست که مردگان را زنده کند؟! (40)


قطعات صوتی

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

تلاوت‌هایی از این قاری

پایگاه قرآن