- 654
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت ترتیل عبدالرحمن السدیس سوره مبارکه تکویر
تلاوت ترتیل سوره ای عبدالرحمن السدیس _ ترجمه استاد الهی قمشه ای
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿1﴾
در آن هنگام که خورشید درهم پیچیده شود. (1)
وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ ﴿2﴾
و در آن هنگام که ستارگان بیفروغ شوند. (2)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿3﴾
و در آن هنگام که کوهها بحرکت در آیند. (3)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾
و در آن هنگام که باارزشترین اموال به دست فراموشی سپرده شود. (4)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾
و در آن هنگام که وحوش جمع شوند. (5)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾
و در آن هنگام که دریاها بر افروخته شوند. (6)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾
و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرین گردد. (7)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾
و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤ ال شود، (8)
بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾
که به کدامین گناه کشته شدند؟! (9)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾
و در آن هنگام که نامه های اعمال گشوده شود. (10)
وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿11﴾
و در آن هنگام که پرده از روی آسمان بر گرفته شود. (11)
وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾
و در آن هنگام که دوزخ شعله ور گردد. (12)
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾
و در آن هنگام که بهشت نزدیک شود. (13)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿14﴾
آری در آن موقع هر کس میداند چه چیزی را آماده کرده است! (14)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿15﴾
سوگند به ستارگانی که باز میگردند. (15)
الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿16﴾
حرکت میکنند و از دیده ها پنهان میشوند. (16)
وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾
و قسم به شب هنگامی که پشت کند و به آخر رسد، (17)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾
و صبح هنگامی که تنفس کند، (18)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿19﴾
که این (قرآن) کلام فرستاده بزرگواری است (جبرییل امین). (19)
ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿20﴾
که صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش مقام والا دارد. (20)
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿21﴾
فرمانروا و امین است. (21)
وَمَا صَاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿22﴾
و مصاحب شما (پیامبر) دیوانه نیست. (22)
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿23﴾
او رسول الهی (جبرئیل) را در افق روشن مشاهده کرد. (23)
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿24﴾
او نسبت به آنچه از طریق وحی دریافت داشته بخل ندارد. (24)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿25﴾
این (قرآن) گفته شیطان رجیم نیست. (25)
فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿26﴾
پس به کجا میروید؟! (26)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ ﴿27﴾
این قرآن چیزی جز تذکری برای جهانیان نیست. (27)
لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ ﴿28﴾
برای آنها که میخواهند راه مستقیم در پیش گیرند. (28)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿29﴾
و شما اراده نمیکنید مگر اینکه خداوند پروردگار جهانیان بخواهد. (29)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿1﴾
در آن هنگام که خورشید درهم پیچیده شود. (1)
وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ ﴿2﴾
و در آن هنگام که ستارگان بیفروغ شوند. (2)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿3﴾
و در آن هنگام که کوهها بحرکت در آیند. (3)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾
و در آن هنگام که باارزشترین اموال به دست فراموشی سپرده شود. (4)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾
و در آن هنگام که وحوش جمع شوند. (5)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾
و در آن هنگام که دریاها بر افروخته شوند. (6)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾
و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرین گردد. (7)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾
و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤ ال شود، (8)
بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾
که به کدامین گناه کشته شدند؟! (9)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾
و در آن هنگام که نامه های اعمال گشوده شود. (10)
وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿11﴾
و در آن هنگام که پرده از روی آسمان بر گرفته شود. (11)
وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾
و در آن هنگام که دوزخ شعله ور گردد. (12)
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾
و در آن هنگام که بهشت نزدیک شود. (13)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿14﴾
آری در آن موقع هر کس میداند چه چیزی را آماده کرده است! (14)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿15﴾
سوگند به ستارگانی که باز میگردند. (15)
الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿16﴾
حرکت میکنند و از دیده ها پنهان میشوند. (16)
وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾
و قسم به شب هنگامی که پشت کند و به آخر رسد، (17)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾
و صبح هنگامی که تنفس کند، (18)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿19﴾
که این (قرآن) کلام فرستاده بزرگواری است (جبرییل امین). (19)
ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿20﴾
که صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش مقام والا دارد. (20)
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿21﴾
فرمانروا و امین است. (21)
وَمَا صَاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿22﴾
و مصاحب شما (پیامبر) دیوانه نیست. (22)
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿23﴾
او رسول الهی (جبرئیل) را در افق روشن مشاهده کرد. (23)
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿24﴾
او نسبت به آنچه از طریق وحی دریافت داشته بخل ندارد. (24)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿25﴾
این (قرآن) گفته شیطان رجیم نیست. (25)
فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿26﴾
پس به کجا میروید؟! (26)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ ﴿27﴾
این قرآن چیزی جز تذکری برای جهانیان نیست. (27)
لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ ﴿28﴾
برای آنها که میخواهند راه مستقیم در پیش گیرند. (28)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿29﴾
و شما اراده نمیکنید مگر اینکه خداوند پروردگار جهانیان بخواهد. (29)
