- 245
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت ترتیل عبدالله بصفر سوره مبارکه بروج
تلاوت ترتیل سوره ای عبدالله بصفر با ترجمه دکتر الهی قمشه ای
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿1﴾
قسم به آسمان بلند که دارای کاخهای با عظمت است. (1)
وَالْیَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿2﴾
و قسم به روز موعود (قیامت که وعده گاه خلایق است). (2)
وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿3﴾
و قسم به شاهد (عالم، پیغمبر خاتم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) و به مشهود (او قیامت و امت). (3)
<br>
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿4﴾
قسم به اینان که اصحاب اخدود (یعنی آن قوم کافری که بر مؤمنان به مکر مسلط شدند و آنها را به خندقهای آتش در افکندند) همه کشته (یعنی ملعون و مطرود) شدند. (4)
النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿5﴾
همان آتش سختی که (آن مردم ظالم به جان خلق) بر افروختند. (5)
إِذْ هُمْ عَلَیْهَا قُعُودٌ ﴿6﴾
که بر کنار آن خندقهای آتش بنشستند. (6)
وَهُمْ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ ﴿7﴾
و سوختن مؤمنانی که به آتش افکندند مشاهده می‌کردند. (7)
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ ﴿8﴾
و با آن مؤمنان که بسوختند هیچ عداوتی نداشتند جز آنکه آنان به خدای مقتدر ستوده صفات ایمان آورده بودند. (8)
الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ ﴿9﴾
آن خدایی که فرمانروایی آسمانها و زمین از آن اوست، و خدا بر هر چه در عالم است گواه است. (9)
إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ ﴿10﴾
آنان که مردان و زنان با ایمان را به آتش فتنه سوختند و توبه نکردند، بر آنها عذاب جهنم و آتش سوزان دوزخ مهیاست. (10)
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِکَ الْفَوْزُ الْکَبِیرُ ﴿11﴾
آنان که به خدا ایمان آورده و نیکوکار شدند بر آنها البته (در بهشت) باغهایی است که زیر درختانش نهرها جاری است. این بهشت ابد به حقیقت سعادت و فیروزی بزرگ است. (11)
إِنَّ بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ ﴿12﴾
همانا مؤاخذه و انتقام خدا بسیار سخت است. (12)
إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِیدُ ﴿13﴾
اوست که به حقیقت نخست خلق را بیافریند و باز (پس از مرگ به عرصه قیامت) برگرداند. (13)
وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿14﴾
و هم او بسیار آمرزنده و دوستدار مؤمنان است. (14)
ذُو الْعَرْشِ الْمَجِیدُ ﴿15﴾
و خداوند عرش (عظیم) و هم با اقتدار و عزت است. (15)
فَعَّالٌ لِمَا یُرِیدُ ﴿16﴾
هر چه بخواهد آن را در کمال قدرت و اختیار انجام دهد. (16)
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْجُنُودِ ﴿17﴾
آیا احوال جنود (شاهان گذشته) بر تو حکایت شده است؟ (17)
فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿18﴾
داستان فرعون و قوم ثمود (که به کیفر کفر و دشمنی با رسل هلاک شدند). (18)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی تَکْذِیبٍ ﴿19﴾
بلی آنان که کافرند به تکذیب می‌پردازند. (19)
وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِیطٌ ﴿20﴾
و خدا بر همه آنها محیط است. (20)
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ ﴿21﴾
بلکه این کتاب قرآن بزرگوار و ارجمند الهی است. (21)
فِی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ ﴿22﴾
که در لوح محفوظ حق (و صفحه عالم ازلی) نگاشته است. (22)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿1﴾
قسم به آسمان بلند که دارای کاخهای با عظمت است. (1)
وَالْیَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿2﴾
و قسم به روز موعود (قیامت که وعده گاه خلایق است). (2)
وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿3﴾
و قسم به شاهد (عالم، پیغمبر خاتم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) و به مشهود (او قیامت و امت). (3)
<br>
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿4﴾
قسم به اینان که اصحاب اخدود (یعنی آن قوم کافری که بر مؤمنان به مکر مسلط شدند و آنها را به خندقهای آتش در افکندند) همه کشته (یعنی ملعون و مطرود) شدند. (4)
النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿5﴾
همان آتش سختی که (آن مردم ظالم به جان خلق) بر افروختند. (5)
إِذْ هُمْ عَلَیْهَا قُعُودٌ ﴿6﴾
که بر کنار آن خندقهای آتش بنشستند. (6)
وَهُمْ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ ﴿7﴾
و سوختن مؤمنانی که به آتش افکندند مشاهده می‌کردند. (7)
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ ﴿8﴾
و با آن مؤمنان که بسوختند هیچ عداوتی نداشتند جز آنکه آنان به خدای مقتدر ستوده صفات ایمان آورده بودند. (8)
الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ ﴿9﴾
آن خدایی که فرمانروایی آسمانها و زمین از آن اوست، و خدا بر هر چه در عالم است گواه است. (9)
إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ ﴿10﴾
آنان که مردان و زنان با ایمان را به آتش فتنه سوختند و توبه نکردند، بر آنها عذاب جهنم و آتش سوزان دوزخ مهیاست. (10)
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِکَ الْفَوْزُ الْکَبِیرُ ﴿11﴾
آنان که به خدا ایمان آورده و نیکوکار شدند بر آنها البته (در بهشت) باغهایی است که زیر درختانش نهرها جاری است. این بهشت ابد به حقیقت سعادت و فیروزی بزرگ است. (11)
إِنَّ بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ ﴿12﴾
همانا مؤاخذه و انتقام خدا بسیار سخت است. (12)
إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِیدُ ﴿13﴾
اوست که به حقیقت نخست خلق را بیافریند و باز (پس از مرگ به عرصه قیامت) برگرداند. (13)
وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿14﴾
و هم او بسیار آمرزنده و دوستدار مؤمنان است. (14)
ذُو الْعَرْشِ الْمَجِیدُ ﴿15﴾
و خداوند عرش (عظیم) و هم با اقتدار و عزت است. (15)
فَعَّالٌ لِمَا یُرِیدُ ﴿16﴾
هر چه بخواهد آن را در کمال قدرت و اختیار انجام دهد. (16)
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْجُنُودِ ﴿17﴾
آیا احوال جنود (شاهان گذشته) بر تو حکایت شده است؟ (17)
فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿18﴾
داستان فرعون و قوم ثمود (که به کیفر کفر و دشمنی با رسل هلاک شدند). (18)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی تَکْذِیبٍ ﴿19﴾
بلی آنان که کافرند به تکذیب می‌پردازند. (19)
وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِیطٌ ﴿20﴾
و خدا بر همه آنها محیط است. (20)
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ ﴿21﴾
بلکه این کتاب قرآن بزرگوار و ارجمند الهی است. (21)
فِی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ ﴿22﴾
که در لوح محفوظ حق (و صفحه عالم ازلی) نگاشته است. (22)
