صدای جمهوری اسلامی ایران
پایگاه قرآن ایران‌صدا
فهرست
سوره یس آیات 71 تا آخر، صافات 1 تا 74
  • 602
  • 1000
  • 1000
  • 1000

تلاوت تحقیق محمد محمود طبلاوی سوره یس آیات 71 تا آخر، صافات 1 تا 74

  • 41 دقیقه مدت
  • 175 دریافت شده
تلاوت: غیر ایرانی متقدم
تلاوت: کامل
تلاوت: استودیویی
ملیت قاری: مصری
  • منو
تلاوت تحقیق محمد محمود طبلاوی، این تلاوت در سال 1978 میلادی در کشور مصر، شهر قاهره، استودیوی اذاعة القرآن اجرا گردیده است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان


أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَیْدِینَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِکُونَ ﴿71﴾

آیا آنها ندیدند که از آنچه با قدرت خود به عمل آورده‏ ایم چهار پایانی برای آنها آفریدیم که آنان مالک آن هستند؟ (71)



وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَکُوبُهُمْ وَمِنْهَا یَأْکُلُونَ ﴿72﴾

آنها را رام ایشان ساختیم، هم مرکب آنان از آن است و هم از آن تغذیه می‏کنند. (72)



وَلَهُمْ فِیهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ أَفَلَا یَشْکُرُونَ ﴿73﴾

و برای آنان منافع دیگری در آن (حیوانات) است و نوشیدنیهای گوارائی، آیا با این حال شکرگزاری نمی‏کنند؟ (73)



وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ یُنْصَرُونَ ﴿74﴾

آنها غیر از خدا معبودانی برای خویش برگزیدند به این امید که یاری شوند. (74)



لَا یَسْتَطِیعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ ﴿75﴾

ولی آنان قادر به یاری ایشان نیستند و این (عبادت کنندگان در قیامت) لشکر آنها خواهند بود که در آتش دوزخ حضور می‏یابند! (75)



فَلَا یَحْزُنْکَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ ﴿76﴾

بنا بر این سخنان آنها تو را غمگین نسازد، ما آنچه را پنهان می‏دارند یا آشکار می‏کنند می‏دانیم! (76)



أَوَلَمْ یَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُبِینٌ ﴿77﴾

آیا انسان ندید (نمیداند) که ما او را از نطفه‏ ای بیارزش آفریدیم، و او (چنان صاحب قدرت و شعور و نطق شد که) به مخاصمه آشکار برخاست! (77)



وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِیَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ یُحْیِی الْعِظَامَ وَهِیَ رَمِیمٌ ﴿78﴾

و برای ما مثالی زد و آفرینش خود را فراموش کرد، و گفت چه کسی این استخوانها را زنده میکند در حالی که پوسیده است ؟ (78)



قُلْ یُحْیِیهَا الَّذِی أَنْشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٌ ﴿79﴾

بگو: همان کسی آنرا زنده میکند که نخستین بار آنرا آفرید، و او به هر مخلوقی آگاه است! (79)



الَّذِی جَعَلَ لَکُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ ﴿80﴾

همان کسی که برای شما از درخت سبز آتش آفرید، و شما به وسیله آن آتش می‏افروزید. (80)



أَوَلَیْسَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ بَلَى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِیمُ ﴿81﴾

آیا کسی که آسمانها و زمین را آفرید قدرت ندارد همانند آنها (انسانهای خاک شده) را بیافریند؟ آری (میتواند) و او آفریدگار دانا است! (81)



إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئًا أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ ﴿82﴾

فرمان او تنها این است که هر گاه چیزی را اراده کند به او می‏گوید: موجود باش آن نیز بلافاصله موجود میشود! (82)



فَسُبْحَانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿83﴾

پس منزه است خداوندی که مالکیت و حاکمیت همه چیز در دست او است، و (همگی) به سوی او باز می‏گردید. (83)



سوره 37: الصافات

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالصَّافَّاتِ صَفًّا ﴿1﴾

سوگند به آنها که صف کشیده‏ اند (و صفوف خود را منظم ساخته‏ اند). (1)



فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا ﴿2﴾

همانها که قویا نهی می‏کنند (و باز می‏دارند). (2)



فَالتَّالِیَاتِ ذِکْرًا ﴿3﴾

و آنها که پی درپی ذکر (الهی) را تلاوت می‏کنند. (3)



إِنَّ إِلَهَکُمْ لَوَاحِدٌ ﴿4﴾

که معبود شما مسلما یکتاست. (4)



رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ ﴿5﴾

پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست و پروردگار مشرقها! (5)



إِنَّا زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِزِینَةٍ الْکَوَاکِبِ ﴿6﴾

ما آسمان پائین را با ستارگان تزیین کردیم. (6)



وَحِفْظًا مِنْ کُلِّ شَیْطَانٍ مَارِدٍ ﴿7﴾

و آن را از هر شیطان خبیثی حفظ نمودیم. (7)



لَا یَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَیُقْذَفُونَ مِنْ کُلِّ جَانِبٍ ﴿8﴾

آنها نمی‏توانند به (سخنان) فرشتگان عالم بالا گوش فرا دهند (و هرگاه چنین بخواهند) از هر سو هدف تیرها قرار می‏گیرند! (8)



دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ ﴿9﴾

آنها به شدت به عقب رانده می‏شوند، و برای آنان عذاب دائم است. (9)



إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ ﴿10﴾

مگر آنها که در لحظه‏ ای کوتاه برای استراق سمع به آسمان نزدیک شوند که شهاب ثاقب آنها را تعقیب می‏کند! (10)



فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمْ مَنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِنْ طِینٍ لَازِبٍ﴿11﴾

از آنها بپرس: آیا آفرینش (و معاد) آنان سختتر است یا آفرینش ‍ فرشتگان (و آسمانها و زمین) ما آنها را از گل چسبنده‏ ای آفریدیم. (11)



بَلْ عَجِبْتَ وَیَسْخَرُونَ ﴿12﴾

تو از انکار آنها تعجب می‏کنی، ولی آنها مسخره می‏کنند! (12)



وَإِذَا ذُکِّرُوا لَا یَذْکُرُونَ ﴿13﴾

و هنگامی که به آنها تذکر داده شود هرگز متذکر نمی‏شوند. (13)



وَإِذَا رَأَوْا آیَةً یَسْتَسْخِرُونَ ﴿14﴾

و هنگامی که معجزه‏ ای را ببینند دیگران را نیز به استهزا دعوت می‏کنند! (14)



وَقَالُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِینٌ ﴿15﴾

و می‏گویند این فقط سحر آشکاری است. (15)



أَإِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿16﴾

آنها می‏گویند آیا هنگامی که ما مردیم و خاک و استخوان شدیم بار دیگر برانگیخته خواهیم شد! (16)



أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ﴿17﴾

یا پدران نخستین ما (باز می‏گردند)؟ (17)



قُلْ نَعَمْ وَأَنْتُمْ دَاخِرُونَ ﴿18﴾

بگو آری، همه شما زنده می‏شوید، در حالی که خوار و کوچک خواهید بود. (18)



فَإِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ یَنْظُرُونَ ﴿19﴾

تنها یک صیحه عظیم واقع می‏شود ناگهان همه (از قبرها بر می‏خیزند و) نگاه می‏کنند. (19)



وَقَالُوا یَا وَیْلَنَا هَذَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿20﴾

و می‏گویند: ای وای بر ما این روز جزا است. (20)



هَذَا یَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿21﴾

(آری) این همان روز جدائی است که شما آن را تکذیب می‏کردید (جدای حق از باطل). (21)



احْشُرُوا الَّذِینَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا کَانُوا یَعْبُدُونَ ﴿22﴾

(در این هنگام به فرشتگان دستور داده می‏شود) ظالمان و همردیفان آنها و آنچه را می‏پرستیدند … (22)



مِنْ دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِیمِ ﴿23﴾

(آری آنچه را) جز خدا می‏پرستیدند جمع کنید و به سوی راه دوزخ هدایتشان نمائید. (23)



وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ ﴿24﴾

آنها را متوقف سازید که باید بازپرسی شوند. (24)



مَا لَکُمْ لَا تَنَاصَرُونَ ﴿25﴾

شما چرا از هم یاری نمی‏طلبید. (25)



بَلْ هُمُ الْیَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿26﴾

ولی آنها در آن روز تسلیم قدرت خداوندند. (26)



وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿27﴾

(و در اینحال) آنها رو به یکدیگر کرده و از هم سؤ ال می‏کنند … (27)



قَالُوا إِنَّکُمْ کُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْیَمِینِ ﴿28﴾

گروهی می‏گویند: (شما رهبران گمراه ما) از طریق خیرخواهی و نیکی وارد شدید (اما جز مکر و فریب چیزی در کارتان نبود). (28)



قَالُوا بَلْ لَمْ تَکُونُوا مُؤْمِنِینَ ﴿29﴾

(آنها در جواب) می‏گویند: شما خودتان اهل ایمان نبودید (تقصیر ما چیست)؟ (29)



وَمَا کَانَ لَنَا عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطَانٍ بَلْ کُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِینَ ﴿30﴾

ما هیچگونه سلطه‏ ای بر شما نداشتیم، بلکه شما خود قومی طغیانگر بودید! (30)



فَحَقَّ عَلَیْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ ﴿31﴾

اکنون فرمان خدا بر همه ما مسلم شده، و همگی از عذاب او می‏چشیم. (31)



فَأَغْوَیْنَاکُمْ إِنَّا کُنَّا غَاوِینَ ﴿32﴾

(آری) ما شما را گمراه کردیم همانگونه که خود گمراه بودیم. (32)



فَإِنَّهُمْ یَوْمَئِذٍ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِکُونَ ﴿33﴾

همه آنها (پیشوایان و پیروان گمراه) در آن روز در عذاب الهی مشترکند. (33)



إِنَّا کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿34﴾

(آری) ما اینگونه با مجرمان رفتار می‏کنیم. (34)



إِنَّهُمْ کَانُوا إِذَا قِیلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ یَسْتَکْبِرُونَ ﴿35﴾

چرا که وقتی به آنها لا اله الا الله گفته می‏شد استکبار می‏کردند. (35)



وَیَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِکُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍ ﴿36﴾

و پیوسته می‏گفتند: آیا ما خدایان خود را به خاطر شاعر دیوانه‏ ای رها کنیم؟! (36)



بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِینَ ﴿37﴾

چنین نیست، او حق آورده، و پیامبران پیشین را تصدیق کرده است. (37)



إِنَّکُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِیمِ ﴿38﴾

اما شما (مستکبران کوردل) به طور مسلم عذاب دردناک (الهی) را خواهید چشید. (38)



وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿39﴾

و جز به اعمالی که انجام می‏دادید جزا داده نمی‏شوید. (39)



إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ ﴿40﴾

جز بندگان مخلص پروردگار (که از همه این مجازاتها برکنارند). (40)



أُولَئِکَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ ﴿41﴾

برای آنها (بندگان مخلص) روزی معین و ویژه‏ ای است. (41)



فَوَاکِهُ وَهُمْ مُکْرَمُونَ ﴿42﴾

میوه‏ های گوناگون پر ارزش، و آنها مورد احترامند. (42)



فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿43﴾

در باغهای پرنعمت بهشت. (43)



عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِینَ ﴿44﴾

بر تختها روبروی یکدیگر تکیه زده‏ اند. (44)



یُطَافُ عَلَیْهِمْ بِکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ ﴿45﴾

گرداگرد آنها قدحهای لبریز از شراب طهور را می‏گردانند (45)



بَیْضَاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ ﴿46﴾

شرابی که سفید و درخشنده و لذتبخش برای نوشندگان است. (46)



لَا فِیهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا یُنْزَفُونَ ﴿47﴾

شرابی که نه در آن مایه فساد عقل است نه موجب مستی می‏گردد. (47)



وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِینٌ ﴿48﴾

و نزد آنها همسرانی است که جز به شوهران خود عشق نمی‏ورزند و چشمانی درشت (و زیبا) دارند. (48)



کَأَنَّهُنَّ بَیْضٌ مَکْنُونٌ ﴿49﴾

گوئی (از لطافت و سفیدی) همچون تخم مرغهایی هستند که (در زیر بال و پر مرغ) پنهان مانده (و دست انسانی هرگز آن را لمس نکرده است). (49)



فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿50﴾

(در حالی که آنها غرق گفتگو هستند) و بعضی رو به بعضی دیگر کرده سؤ ال می‏کنند … (50)



قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّی کَانَ لِی قَرِینٌ ﴿51﴾

یکی از آنها می‏گوید: من همنشینی داشتم. (51)



یَقُولُ أَإِنَّکَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِینَ ﴿52﴾

که پیوسته می‏گفت: آیا (به راستی) تو این سخن را باور کرده‏ ای ؟… (52)



أَإِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِینُونَ ﴿53﴾

که وقتی ما مردیم و خاک و استخوان شدیم (بار دیگر) زنده می‏شویم، و جزا داده خواهیم شد؟! (53)



قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ ﴿54﴾

(سپس) می‏گوید: آیا شما می‏توانید از او خبری بگیرید؟ (54)



فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِی سَوَاءِ الْجَحِیمِ ﴿55﴾

اینجاست که به جستجو بر می‏خیزد و نگاهی می‏کند ناگهان او را در وسط جهنم می‏بیند! (55)



قَالَ تَاللَّهِ إِنْ کِدْتَ لَتُرْدِینِ ﴿56﴾

می گوید: به خدا سوگند چیزی نمانده بود که مرا نیز به هلاکت بکشانی! (56)



وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّی لَکُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِینَ ﴿57﴾

و هر گاه نعمت پروردگارم نبود من نیز از احضار شدگان در دوزخ بودم! (57)



أَفَمَا نَحْنُ بِمَیِّتِینَ ﴿58﴾

(ای دوستان) آیا ما هرگز نمی‏میریم ؟ (و در بهشت جاودانه خواهیم بود). (58)



إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ ﴿59﴾

و جز همان مرگ اول مرگی به سراغ ما نخواهد آمد و ما هرگز مجازات نخواهیم شد؟ (چه نعمتی برای خدای من!). (59)



إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿60﴾

راستی این پیروزی بزرگی است. (60)



لِمِثْلِ هَذَا فَلْیَعْمَلِ الْعَامِلُونَ ﴿61﴾

آری برای مثل این پاداش تلاشگران باید بکوشند. (61)



أَذَلِکَ خَیْرٌ نُزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ ﴿62﴾

آیا این (نعمتهای جاویدان بهشت) بهتر است یا درخت (نفرت انگیز) زقوم؟! (62)



إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظَّالِمِینَ ﴿63﴾

ما آن را مایه درد و رنج ظالمان قرار دادیم. (63)



إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِی أَصْلِ الْجَحِیمِ ﴿64﴾

درختی است که از قعر جهنم می‏روید! (64)



طَلْعُهَا کَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّیَاطِینِ ﴿65﴾

شکوفه آن مانند کله‏ های شیاطین است. (65)



فَإِنَّهُمْ لَآکِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿66﴾

آنها (مجرمان) از آن می‏خورند و شکم خود را از آن پر می‏کنند. (66)



ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَیْهَا لَشَوْبًا مِنْ حَمِیمٍ ﴿67﴾

سپس روی آن آب داغ متعفنی می‏نوشند. (67)



ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِیمِ ﴿68﴾

سپس بازگشت آنها به سوی جهنم است. (68)



إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّینَ ﴿69﴾

چرا که آنها پدران خود را گمراه یافتند. (69)



فَهُمْ عَلَى آثَارِهِمْ یُهْرَعُونَ ﴿70﴾

با اینحال با سرعت به دنبال آنان می‏دوند. (70)



وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَکْثَرُ الْأَوَّلِینَ ﴿71﴾

قبل از آنها اکثر پیشینیان (نیز) گمراه شدند. (71)



وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِیهِمْ مُنْذِرِینَ ﴿72﴾

ما در میان آنها انذارکنندگانی فرستادیم. (72)



فَانْظُرْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِینَ ﴿73﴾

بنگر عاقبت انذارشوندگان چگونه بود؟ (73)



إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ ﴿74﴾

مگر بندگان مخلص ما! (74)

قطعات صوتی

مشخصات

نوع(مجلسی/استودیویی)
نوع
نوع (تحقیق ، ترتیل)
كامل/تقطیع
  • کامل
نوع خوانش
محل اجرا
ملیت قاری
نام قاری
كیفیت صوت
  • خوب
از آیه
تا آیه
نام سریالی
كلیدواژه

سایر مشخصات

دبیر سرویس
  • سعید بهروان
تنظیم‌كننده
  • امیر حسین موحد
تاریخ بارگذاری
  • 1399/10/18

تصاویر

تلاوت‌هایی از این قاری

پایگاه قرآن