- 1793
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت تحقیق عنتر سعید مسلم سوره محمد آیات 31 تا آخر، نازعات 26 تا 41، فجر 27 تا آخر
تلاوت تحقیق استاد عنتر سعید مسلم
سوره 47: محمد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان
وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِینَ مِنْکُمْ وَالصَّابِرِینَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَکُمْ ﴿31﴾و البته شما را مى آزماییم تا مجاهدان و شکیبایان شما را باز شناسانیم و گزارشهاى [مربوط به] شما را رسیدگى کنیم (31) إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَى لَنْ یَضُرُّوا اللَّهَ شَیْئًا وَسَیُحْبِطُ أَعْمَالَهُمْ ﴿32﴾کسانى که کافر شدند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند و پس از آنکه راه هدایت بر آنان آشکار شد با پیامبر [خدا] در افتادند هرگز به خدا گزندى نمى رسانند و به زودى [خدا] کرده هایشان را تباه خواهد کرد (32) یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَکُمْ ﴿33﴾اى کسانى که ایمان آورده اید خدا را اطاعت کنید و از پیامبر [او نیز] اطاعت نمایید و کرده هاى خود را تباه مکنید (33) إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ ثُمَّ مَاتُوا وَهُمْ کُفَّارٌ فَلَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ﴿34﴾آنان که کفر ورزیدند و مانع راه خدا شدند سپس در حال کفر مردند هرگز خدا از آنان درنخواهد گذشت (34) فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَکُمْ وَلَنْ یَتِرَکُمْ أَعْمَالَکُمْ ﴿35﴾پس سستى نورزید و [کافران را] به آشتى مخوانید [که] شما برترید و خدا با شماست و از [ارزش] کارهایتان هرگز نخواهد کاست (35) إِنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا یُؤْتِکُمْ أُجُورَکُمْ وَلَا یَسْأَلْکُمْ أَمْوَالَکُمْ ﴿36﴾زندگى این دنیا لهو و لعبى بیش نیست و اگر ایمان بیاورید و پروا بدارید [خدا] پاداش شما را مى دهد و اموالتان را [در عوض] نمى خواهد (36) إِنْ یَسْأَلْکُمُوهَا فَیُحْفِکُمْ تَبْخَلُوا وَیُخْرِجْ أَضْغَانَکُمْ ﴿37﴾اگر [اموال] شما را بخواهد و به اصرار از شما طلب کند بخل مى ورزید و کینه هاى شما را برملا مى کند (37) هَا أَنْتُمْ هَؤُلَاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَمِنْکُمْ مَنْ یَبْخَلُ وَمَنْ یَبْخَلْ فَإِنَّمَا یَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ وَاللَّهُ الْغَنِیُّ وَأَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ وَإِنْ تَتَوَلَّوْا یَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَکُمْ ثُمَّ لَا یَکُونُوا أَمْثَالَکُمْ ﴿38﴾شما همان [مردمى] هستید که براى انفاق در راه خدا فرا خوانده شده اید پس برخى از شما بخل مى ورزند و هر کس بخل ورزد تنها به زیان خود بخل ورزیده و [گرنه] خدا بى نیاز است و شما نیازمندید و اگر روى برتابید [خدا] جاى شما را به مردمى غیر از شما خواهد داد که مانند شما نخواهند بود (38)
سوره 79: النازعات
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لِمَنْ یَخْشَى ﴿26﴾در حقیقت براى هر کس که [از خدا] بترسد در این [ماجرا] عبرتى است (26) أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا ﴿27﴾آیا آفرینش شما دشوارتر است یا آسمانى که [او] آن را برپا کرده است (27) رَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّاهَا ﴿28﴾سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معین] درست کرد (28) وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿29﴾و شبش را تیره و روزش را آشکار گردانید (29) وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا ﴿30﴾و پس از آن زمین را با غلتانیدن گسترد (30) أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا ﴿31﴾آبش و چراگاهش را از آن بیرون آورد (31) وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿32﴾و کوهها را لنگر آن گردانید (32) مَتَاعًا لَکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ ﴿33﴾[تا وسیله] استفاده براى شما و دامهایتان باشد (33) فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْکُبْرَى ﴿34﴾پس آنگاه که آن هنگامه بزرگ دررسد (34) یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَى ﴿35﴾[آن] روز است که انسان آنچه را که در پى آن کوشیده است به یاد آورد (35)
وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِمَنْ یَرَى ﴿36﴾و جهنم براى هر که بیند آشکار گردد (36) فَأَمَّا مَنْ طَغَى ﴿37﴾اما هر که طغیان کرد (37) وَآثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿38﴾و زندگى پست دنیا را برگزید (38) فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿39﴾پس جایگاه او همان آتش است (39) وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿40﴾و اما کسى که از ایستادن در برابر پروردگارش هراسید و نفس خود را از هوس باز داشت (40) فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿41﴾پس جایگاه او همان بهشت است (41)
سوره 89: الفجر
یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿27﴾اى نفس مطمئنه (27) ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً ﴿28﴾خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد (28) فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿29﴾و در میان بندگان من درآى (29) وَادْخُلِی جَنَّتِی ﴿30﴾و در بهشت من داخل شو (30)
سوره 47: محمد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان
وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِینَ مِنْکُمْ وَالصَّابِرِینَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَکُمْ ﴿31﴾و البته شما را مى آزماییم تا مجاهدان و شکیبایان شما را باز شناسانیم و گزارشهاى [مربوط به] شما را رسیدگى کنیم (31) إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَى لَنْ یَضُرُّوا اللَّهَ شَیْئًا وَسَیُحْبِطُ أَعْمَالَهُمْ ﴿32﴾کسانى که کافر شدند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند و پس از آنکه راه هدایت بر آنان آشکار شد با پیامبر [خدا] در افتادند هرگز به خدا گزندى نمى رسانند و به زودى [خدا] کرده هایشان را تباه خواهد کرد (32) یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَکُمْ ﴿33﴾اى کسانى که ایمان آورده اید خدا را اطاعت کنید و از پیامبر [او نیز] اطاعت نمایید و کرده هاى خود را تباه مکنید (33) إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ ثُمَّ مَاتُوا وَهُمْ کُفَّارٌ فَلَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ﴿34﴾آنان که کفر ورزیدند و مانع راه خدا شدند سپس در حال کفر مردند هرگز خدا از آنان درنخواهد گذشت (34) فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَکُمْ وَلَنْ یَتِرَکُمْ أَعْمَالَکُمْ ﴿35﴾پس سستى نورزید و [کافران را] به آشتى مخوانید [که] شما برترید و خدا با شماست و از [ارزش] کارهایتان هرگز نخواهد کاست (35) إِنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا یُؤْتِکُمْ أُجُورَکُمْ وَلَا یَسْأَلْکُمْ أَمْوَالَکُمْ ﴿36﴾زندگى این دنیا لهو و لعبى بیش نیست و اگر ایمان بیاورید و پروا بدارید [خدا] پاداش شما را مى دهد و اموالتان را [در عوض] نمى خواهد (36) إِنْ یَسْأَلْکُمُوهَا فَیُحْفِکُمْ تَبْخَلُوا وَیُخْرِجْ أَضْغَانَکُمْ ﴿37﴾اگر [اموال] شما را بخواهد و به اصرار از شما طلب کند بخل مى ورزید و کینه هاى شما را برملا مى کند (37) هَا أَنْتُمْ هَؤُلَاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَمِنْکُمْ مَنْ یَبْخَلُ وَمَنْ یَبْخَلْ فَإِنَّمَا یَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ وَاللَّهُ الْغَنِیُّ وَأَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ وَإِنْ تَتَوَلَّوْا یَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَکُمْ ثُمَّ لَا یَکُونُوا أَمْثَالَکُمْ ﴿38﴾شما همان [مردمى] هستید که براى انفاق در راه خدا فرا خوانده شده اید پس برخى از شما بخل مى ورزند و هر کس بخل ورزد تنها به زیان خود بخل ورزیده و [گرنه] خدا بى نیاز است و شما نیازمندید و اگر روى برتابید [خدا] جاى شما را به مردمى غیر از شما خواهد داد که مانند شما نخواهند بود (38)
سوره 79: النازعات
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لِمَنْ یَخْشَى ﴿26﴾در حقیقت براى هر کس که [از خدا] بترسد در این [ماجرا] عبرتى است (26) أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا ﴿27﴾آیا آفرینش شما دشوارتر است یا آسمانى که [او] آن را برپا کرده است (27) رَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّاهَا ﴿28﴾سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معین] درست کرد (28) وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿29﴾و شبش را تیره و روزش را آشکار گردانید (29) وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا ﴿30﴾و پس از آن زمین را با غلتانیدن گسترد (30) أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا ﴿31﴾آبش و چراگاهش را از آن بیرون آورد (31) وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿32﴾و کوهها را لنگر آن گردانید (32) مَتَاعًا لَکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ ﴿33﴾[تا وسیله] استفاده براى شما و دامهایتان باشد (33) فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْکُبْرَى ﴿34﴾پس آنگاه که آن هنگامه بزرگ دررسد (34) یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَى ﴿35﴾[آن] روز است که انسان آنچه را که در پى آن کوشیده است به یاد آورد (35)
وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِمَنْ یَرَى ﴿36﴾و جهنم براى هر که بیند آشکار گردد (36) فَأَمَّا مَنْ طَغَى ﴿37﴾اما هر که طغیان کرد (37) وَآثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿38﴾و زندگى پست دنیا را برگزید (38) فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿39﴾پس جایگاه او همان آتش است (39) وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿40﴾و اما کسى که از ایستادن در برابر پروردگارش هراسید و نفس خود را از هوس باز داشت (40) فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿41﴾پس جایگاه او همان بهشت است (41)
سوره 89: الفجر
یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿27﴾اى نفس مطمئنه (27) ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً ﴿28﴾خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد (28) فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿29﴾و در میان بندگان من درآى (29) وَادْخُلِی جَنَّتِی ﴿30﴾و در بهشت من داخل شو (30)
