این تلاوت شامل آیات 18 تا 36 سوره مبارکه مطففین و آیات 1 تا 25 سوره مبارکه انشقاق و آیات 1 تا 22 سوره مبارکه بروج است .
کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ ﴿18﴾
نه چنین است در حقیقت کتاب نیکان در علیون است (18)
و تو چه دانى که علیون چیست (19)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ ﴿19﴾
کتابى است نوشتهشده (20)
کِتَابٌ مَّرْقُومٌ ﴿20﴾
مقربان آن را مشاهده خواهند کرد (21)
یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿21﴾
براستى نیکوکاران در نعیم [الهى] خواهند بود (22)
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿22﴾
بر تختها [نشسته] مىنگرند (23)
عَلَى الْأَرَائِکِ یَنظُرُونَ ﴿23﴾
از چهرههایشان طراوت نعمت [بهشت] را درمىیابى (24)
تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ ﴿24﴾
از بادهاى مهر شده نوشانیده شوند (25)
یُسْقَوْنَ مِن رَّحِیقٍ مَّخْتُومٍ ﴿25﴾
[بادهاى که] مهر آن مشک است و در این [نعمتها] مشتاقان باید بر یکدیگر پیشى گیرند (26)
خِتَامُهُ مِسْکٌ وَفِی ذَلِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿26﴾
و ترکیبش از [چشمه] تسنیم است (27)
وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِیمٍ ﴿27﴾
چشمهاى که مقربان [خدا] از آن نوشند (28)
عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿28﴾
[آرى در دنیا] کسانى که گناه مىکردند آنان را که ایمان آورده بودند به ریشخند مىگرفتند (29)
إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُواْ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ ﴿29﴾
و چون بر ایشان مىگذشتند اشاره چشم و ابرو با هم رد و بدل مىکردند (30)
وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ ﴿30﴾
و هنگامى که نزد خانواده[هاى] خود بازمىگشتند به شوخطبعى مىپرداختند (31)
وَإِذَا انقَلَبُواْ إِلَى أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَکِهِینَ ﴿31﴾
و چون مؤمنان را مىدیدند مىگفتند اینها [جماعتى] گمراهند (32)
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاء لَضَالُّونَ ﴿32﴾
و حال آنکه آنان براى بازرسى [کار]شان فرستاده نشده بودند (33)
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ ﴿33﴾
و[لى] امروز مؤمنانند که بر کافران خنده مىزنند (34)
فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُواْ مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ ﴿34﴾
بر تختها[ى خود نشسته] نظاره مىکنند (35)
عَلَى الْأَرَائِکِ یَنظُرُونَ ﴿35﴾
[تا ببینند] آیا کافران به پاداش آنچه مىکردند رسیدهاند (36)
هَلْ ثُوِّبَ الْکُفَّارُ مَا کَانُوا یَفْعَلُونَ ﴿36﴾
سوره 84: الانشقاق
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
آنگاه که آسمان زهم بشکافد (1)
إِذَا السَّمَاء انشَقَّتْ ﴿1﴾
و پروردگارش را فرمان برد و [چنین] سزد (2)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿2﴾
و آنگاه که زمین کشیده شود (3)
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿3﴾
و آنچه را که در آن است بیرون افکند و تهى شود (4)
وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ ﴿4﴾
و پروردگارش را فرمان برد و [چنین] سزد (5)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿5﴾
اى انسان حقا که تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى کرد (6)
یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ ﴿6﴾
اما کسى که کارنامهاش به دست راستش داده شود (7)
فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ ﴿7﴾
بزودىاش حسابى بس آسان کنند (8)
فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا ﴿8﴾
و شادمان به سوى کسانش باز گردد (9)
وَیَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿9﴾
و اما کسى که کارنامهاش از پشتسرش به او داده شود (10)
وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ ﴿10﴾
زودا که هلاک [خویش] خواهد (11)
فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا ﴿11﴾
و در آتش افروخته درآید (12)
وَیَصْلَى سَعِیرًا ﴿12﴾
او در [میان] خانواده خود شادمان بود (13)
إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿13﴾
او مىپنداشت که هرگز برنخواهد گشت (14)
إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ ﴿14﴾
آرى در حقیقت پروردگارش به او بینا بود (15)
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا ﴿15﴾
نه نه سوگند به شفق (16)
فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿16﴾
سوگند به شب و آنچه [شب] فروپوشاند (17)
وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿17﴾
سوگند به ماه چون [ب در] تمام شود (18)
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿18﴾
که قطعا از حالى به حالى برخواهید نشست (19)
لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿19﴾
پس چرا آنان باور نمىدارند (20)
فَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿20﴾
و چون بر آنان قرآن تلاوت مىشود چهره بر خاک نمىسایند (21)
وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لَا یَسْجُدُونَ ﴿21﴾
[نه] بلکه آنان که کفر ورزیدهاند تکذیب مىکنند (22)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُواْ یُکَذِّبُونَ ﴿22﴾
و خدا به آنچه در سینه دارند داناتر است (23)
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ ﴿23﴾
پس آنان را از عذابى دردناک خبر ده (24)
فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿24﴾
مگر کسانى که گرویده و کارهاى شایسته کردهاند که آنان را پاداشى بىمنتخواهد بود (25)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿25﴾
سوره 85: البروج
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به آسمان آکنده ز برج (1)
وَالسَّمَاء ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿1﴾
و به روز موعود (2)
وَالْیَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿2﴾
و به گواه و مورد گواهى (3)
وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿3﴾
مرگ بر آدمسوزان خندق (4)
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿4﴾
همان آتش مایهدار [و انبوه] (5)
النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿5﴾
آنگاه که آنان بالاى آن [خندق به تماشا] نشسته بودند (6)
إِذْ هُمْ عَلَیْهَا قُعُودٌ ﴿6﴾
و خود بر آنچه بر [سر] مؤمنان مىآوردند گواه بودند (7)
وَهُمْ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ ﴿7﴾
و بر آنان عیبى نگرفته بودند جز اینکه به خداى ارجمند ستوده ایمان آورده بودند (8)
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ ﴿8﴾
همان [خدایى] که فرمانروایى آسمانها و زمین از آن اوست و خدا[ست که] بر هر چیزى گواه است (9)
الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ ﴿9﴾
کسانى که مردان و زنان مؤمن را آزار کرده و بعد توبه نکردهاند ایشان راست عذاب جهنم و ایشان راست عذاب سوزان (10)
إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ ﴿10﴾
کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند براى آنان باغهایى است که از زیر [درختان] آن جویها روان است این است [همان] رستگارى بزرگ (11)
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِکَ الْفَوْزُ الْکَبِیرُ ﴿11﴾
آرى عقاب پروردگارت سختسنگین است (12)
إِنَّ بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ ﴿12﴾
هم اوست که [آفرینش را] آغاز مىکند و بازمىگرداند (13)
إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِیدُ ﴿13﴾
و اوست آن آمرزنده دوستدار [مؤمنان] (14)
وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿14﴾
صاحب ارجمند عرش (15)
ذُو الْعَرْشِ الْمَجِیدُ ﴿15﴾
هر چه را بخواهد انجام مىدهد (16)
فَعَّالٌ لِّمَا یُرِیدُ ﴿16﴾
آیا حدیث [آن] سپاهیان (17)
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْجُنُودِ ﴿17﴾
فرعون و ثمود بر تو آمد (18)
فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿18﴾
[نه] بلکه آنان که کافر شدهاند در تکذیباند (19)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی تَکْذِیبٍ ﴿19﴾
با آنکه خدا از هر سو بر ایشان محیط است (20)
وَاللَّهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِیطٌ ﴿20﴾
آرى آن قرآنى ارجمند است (21)
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِیدٌ ﴿21﴾
که در لوحى محفوظ است (22)
فِی لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ ﴿22﴾
کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ ﴿18﴾
نه چنین است در حقیقت کتاب نیکان در علیون است (18)
و تو چه دانى که علیون چیست (19)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ ﴿19﴾
کتابى است نوشتهشده (20)
کِتَابٌ مَّرْقُومٌ ﴿20﴾
مقربان آن را مشاهده خواهند کرد (21)
یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿21﴾
براستى نیکوکاران در نعیم [الهى] خواهند بود (22)
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿22﴾
بر تختها [نشسته] مىنگرند (23)
عَلَى الْأَرَائِکِ یَنظُرُونَ ﴿23﴾
از چهرههایشان طراوت نعمت [بهشت] را درمىیابى (24)
تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ ﴿24﴾
از بادهاى مهر شده نوشانیده شوند (25)
یُسْقَوْنَ مِن رَّحِیقٍ مَّخْتُومٍ ﴿25﴾
[بادهاى که] مهر آن مشک است و در این [نعمتها] مشتاقان باید بر یکدیگر پیشى گیرند (26)
خِتَامُهُ مِسْکٌ وَفِی ذَلِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿26﴾
و ترکیبش از [چشمه] تسنیم است (27)
وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِیمٍ ﴿27﴾
چشمهاى که مقربان [خدا] از آن نوشند (28)
عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿28﴾
[آرى در دنیا] کسانى که گناه مىکردند آنان را که ایمان آورده بودند به ریشخند مىگرفتند (29)
إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُواْ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ ﴿29﴾
و چون بر ایشان مىگذشتند اشاره چشم و ابرو با هم رد و بدل مىکردند (30)
وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ ﴿30﴾
و هنگامى که نزد خانواده[هاى] خود بازمىگشتند به شوخطبعى مىپرداختند (31)
وَإِذَا انقَلَبُواْ إِلَى أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَکِهِینَ ﴿31﴾
و چون مؤمنان را مىدیدند مىگفتند اینها [جماعتى] گمراهند (32)
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاء لَضَالُّونَ ﴿32﴾
و حال آنکه آنان براى بازرسى [کار]شان فرستاده نشده بودند (33)
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ ﴿33﴾
و[لى] امروز مؤمنانند که بر کافران خنده مىزنند (34)
فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُواْ مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ ﴿34﴾
بر تختها[ى خود نشسته] نظاره مىکنند (35)
عَلَى الْأَرَائِکِ یَنظُرُونَ ﴿35﴾
[تا ببینند] آیا کافران به پاداش آنچه مىکردند رسیدهاند (36)
هَلْ ثُوِّبَ الْکُفَّارُ مَا کَانُوا یَفْعَلُونَ ﴿36﴾
سوره 84: الانشقاق
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
آنگاه که آسمان زهم بشکافد (1)
إِذَا السَّمَاء انشَقَّتْ ﴿1﴾
و پروردگارش را فرمان برد و [چنین] سزد (2)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿2﴾
و آنگاه که زمین کشیده شود (3)
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿3﴾
و آنچه را که در آن است بیرون افکند و تهى شود (4)
وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ ﴿4﴾
و پروردگارش را فرمان برد و [چنین] سزد (5)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿5﴾
اى انسان حقا که تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى کرد (6)
یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ ﴿6﴾
اما کسى که کارنامهاش به دست راستش داده شود (7)
فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ ﴿7﴾
بزودىاش حسابى بس آسان کنند (8)
فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا ﴿8﴾
و شادمان به سوى کسانش باز گردد (9)
وَیَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿9﴾
و اما کسى که کارنامهاش از پشتسرش به او داده شود (10)
وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ ﴿10﴾
زودا که هلاک [خویش] خواهد (11)
فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا ﴿11﴾
و در آتش افروخته درآید (12)
وَیَصْلَى سَعِیرًا ﴿12﴾
او در [میان] خانواده خود شادمان بود (13)
إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿13﴾
او مىپنداشت که هرگز برنخواهد گشت (14)
إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ ﴿14﴾
آرى در حقیقت پروردگارش به او بینا بود (15)
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا ﴿15﴾
نه نه سوگند به شفق (16)
فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿16﴾
سوگند به شب و آنچه [شب] فروپوشاند (17)
وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿17﴾
سوگند به ماه چون [ب در] تمام شود (18)
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿18﴾
که قطعا از حالى به حالى برخواهید نشست (19)
لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿19﴾
پس چرا آنان باور نمىدارند (20)
فَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿20﴾
و چون بر آنان قرآن تلاوت مىشود چهره بر خاک نمىسایند (21)
وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لَا یَسْجُدُونَ ﴿21﴾
[نه] بلکه آنان که کفر ورزیدهاند تکذیب مىکنند (22)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُواْ یُکَذِّبُونَ ﴿22﴾
و خدا به آنچه در سینه دارند داناتر است (23)
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ ﴿23﴾
پس آنان را از عذابى دردناک خبر ده (24)
فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿24﴾
مگر کسانى که گرویده و کارهاى شایسته کردهاند که آنان را پاداشى بىمنتخواهد بود (25)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿25﴾
سوره 85: البروج
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به آسمان آکنده ز برج (1)
وَالسَّمَاء ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿1﴾
و به روز موعود (2)
وَالْیَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿2﴾
و به گواه و مورد گواهى (3)
وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿3﴾
مرگ بر آدمسوزان خندق (4)
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿4﴾
همان آتش مایهدار [و انبوه] (5)
النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿5﴾
آنگاه که آنان بالاى آن [خندق به تماشا] نشسته بودند (6)
إِذْ هُمْ عَلَیْهَا قُعُودٌ ﴿6﴾
و خود بر آنچه بر [سر] مؤمنان مىآوردند گواه بودند (7)
وَهُمْ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ ﴿7﴾
و بر آنان عیبى نگرفته بودند جز اینکه به خداى ارجمند ستوده ایمان آورده بودند (8)
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ ﴿8﴾
همان [خدایى] که فرمانروایى آسمانها و زمین از آن اوست و خدا[ست که] بر هر چیزى گواه است (9)
الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ ﴿9﴾
کسانى که مردان و زنان مؤمن را آزار کرده و بعد توبه نکردهاند ایشان راست عذاب جهنم و ایشان راست عذاب سوزان (10)
إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ ﴿10﴾
کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند براى آنان باغهایى است که از زیر [درختان] آن جویها روان است این است [همان] رستگارى بزرگ (11)
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِکَ الْفَوْزُ الْکَبِیرُ ﴿11﴾
آرى عقاب پروردگارت سختسنگین است (12)
إِنَّ بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ ﴿12﴾
هم اوست که [آفرینش را] آغاز مىکند و بازمىگرداند (13)
إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِیدُ ﴿13﴾
و اوست آن آمرزنده دوستدار [مؤمنان] (14)
وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿14﴾
صاحب ارجمند عرش (15)
ذُو الْعَرْشِ الْمَجِیدُ ﴿15﴾
هر چه را بخواهد انجام مىدهد (16)
فَعَّالٌ لِّمَا یُرِیدُ ﴿16﴾
آیا حدیث [آن] سپاهیان (17)
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْجُنُودِ ﴿17﴾
فرعون و ثمود بر تو آمد (18)
فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿18﴾
[نه] بلکه آنان که کافر شدهاند در تکذیباند (19)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی تَکْذِیبٍ ﴿19﴾
با آنکه خدا از هر سو بر ایشان محیط است (20)
وَاللَّهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِیطٌ ﴿20﴾
آرى آن قرآنى ارجمند است (21)
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِیدٌ ﴿21﴾
که در لوحى محفوظ است (22)
فِی لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ ﴿22﴾
