- 2150
سوره مبارکه واقعه
ترجمه خواندنی قرآن با نگاه تفسیری و پیام رسان برای نوجوانان و جوانان اثر حجت الاسلام علی ملکی، با صدای علی همت مومیوند
56. واقعه
به نام خدای بزرگوار مهربان
قیامت که شروع شود، 1
دیگر کسی نمی‌تواند انکارش کند یا در وقوعش شک کند؛ 2
چون‌که عالَم را زیرورو می‌کند! 3
همان وقت که زمین به‌شدت به لرزه درمی‌آید 4
و کوه‌ها کاملاً متلاشی می‌شود و به‌صورت گرد و غبار درمی‌آید، 5و6
شما سه گروه می‌شوید: 7
گروهی اهل سعادت و خوشبختی، چه مردم خوشبختی! 8
گروهی اهل شقاوت و بدبختی، چه مردم بدبختی! 9
و گروهی پیشتازانِ پیشتاز! 10
آنان بندگان خیلی نزدیک به خدایند: 11
در باغ‌هایی پُرنازونعمت جای می‌گیرند. 12
خیلی‌شان از گذشتگان‌اند و کمی هم از آیندگان! 13و14
بر تخت‌هایی جواهرنشان، روبه‌روی هم لَم می‌دهند. 15و16
خدمتکارانی دست‌به‌سینه، با کوزه‌هایی زرین، جام‌هایی بلورین و پیاله‌هایی لبالب از شراب بهشتی، پروانه‌وار دورشان می‌گردند. 17و18
در این نوشانوش، سردرد نمی‌گیرند و بی‌شراب هم نمی‌مانند. 19
خدمتکارانی دیگر، با هر میوه‌ای که آنان بخواهند و با گوشت هر پرنده‌ای که باب میلشان باشد، اطرافشان در چرخش‌اند. 20و21
حوریانی زیباچشم انتظارشان را می‌کشند که از زیبایی همچون مروارید در صدف‌اند. 22و23
این‌ها به‌پاس کارهای خوبی است که می‌کردند. 24
در آنجا نه حرف بی‌فایده‌ای می‌شنوند و نه تهمت و غیبتی. 25
هرچه به گوش می‌رسد، آرامش‌دهنده است و تسلّی‌بخش. 26
اما اهل سعادت و خوشبختی، چه مردم خوشبختی: 27
در کنار درختان کُنار بی‌خار 28
و درختان موز پُربرگ‌وبار 29
و زیر سایه‌های پایدار 30
و آب و آبشار 31
و میوه‌های بسیارِ در دسترس و همیشه به‌بار. 32و33
همنشین‌اند با همسرانی باوقار 34
که پدیده‌هایی‌اند شاهکار، 35
دوشیزه‌اند هر بار 36
و همسردوستانی‌اند جوان‌رخسار. 37
همۀ این‌هاست برای سعادتمندان. 38
خیلی‌شان از گذشتگان‌اند 39
و خیلی‌شان از آیندگان. 40
اما اهل شقاوت و بدبختی، چه مردمِ بدبختی: 41
هستند در میان بادی سوزان و آبی جوشان 42
و دود سیاهی چون سایبان 43
که نه خنک است و نه فایده‌رسان. 44
آن‌ها قبل از این، مرفّهانی بی‌درد بودند 45
و همیشه بر اطاعت از غیرخدا اصرار داشتند. 46
دائم می‌گفتند: «بعد از اینکه مردیم و مشتی خاک و استخوان شدیم، یعنی باز واقعاً زنده می‌شویم؟! نیاکانمان چطور؟!» 47و48
بگو: «به‌یقین، همۀ انسان‌ها را از اولین تا آخرین، در وعدۀ دیدار روز قیامت، جمع می‌کنند. 49و50
در آن روز، شما ای گمراهانِ انکارکنندۀ همه چیز، 51
حتماً از درخت زقّوم می‌خورید 52
و شکم‌هایتان را از آن پر می‌کنید 53
و بلافاصله، همچون شتران عطش‌زده، مجبور می‌شوید از آبی جوشان بنوشید!» 54و55
این است شیوۀ پذیرایی از آن‌ها در روز جزا! 56
ماییم که شما را آفریده‌ایم. چرا حرفمان را دربارۀ معاد نمی‌پذیرید؟! 57
آیا دربارۀ بچه‌دارشدنِ خودتان فکر کرده‌اید؟! 58
شما فرزند را به‌شکل انسانی کامل می‌آفرینید یا ما؟! 59
مرگ را هم ما میانتان گذاشته‌ایم. نه اینکه قادر به ادامه‌دادن حیاتتان نباشیم؛ 60
بلکه می‌خواهیم کسان دیگری را به‌جایتان بیاوریم. شما را هم در عالمی دیگر، دوباره زنده می‌کنیم که از ویژگی‌هایش خبری ندارید. 61
البته از جزئیات آفرینشِ نخستین خبر دارید. پس چرا به‌خودتان نمی‌آیید؟! 62
آیا به آنچه می‌کارید، توجه کرده‌اید؟! 63
شما آن را می‌رویانید یا ما؟! 64
اگر می‌خواستیم، آن‌چنان به خس‌وخاشاک تبدیلش می‌کردیم که خوشی را فراموش کنید و بگویید: «ما خسارت دیدیم! بلکه بدتر، بدبخت شدیم!» 65و66و67
آیا به آب گوارایی که می‌نوشید، دقت کرده‌اید؟! 68
شما آن را از ابرها فرو می‌فرستید یا ما؟! 69
اگر می‌خواستیم، تلخ و شورش می‌کردیم. پس چرا شکر نمی‌کنید؟! 70
آیا به آتشی که روشن می‌کنید، نظر انداخته‌اید؟! 71
شما درختش را می‌رویانید یا ما؟! 72
ما آن را یادآور آتش جهنم قرار داده‌ایم و وسیله‌ای برای استفادۀ مسافران. 73
حال که چنین است، اسم خدای بزرگ‌مرتبه‌ات را به پاکی یاد کن. 74
نمی‌خواهم قسم بخورم به جایگاه فلکی ستارگان. 75
حواستان نیست؛ وگرنه این قسم خیلی مهم است. 76
ولی بدانید قرآن کتابی ارزشمند است. 77
اصل آن در کتابی پوشیده و مصون از هرگونه تغییر است. 78
جز پاک‌شدگانِ از آلودگی‌ها به حقایقش دسترسی ندارند. 79
قرآن را خدای جهانیان فرستاده است. 80
قرآنِ با چنین اوصافی را سرسری می‌گیرید؟! 81
چرا خیال می‌کنید از انکارکردنش بهره‌ای می‌برید؟! 82
می‌گویید مرگ در دست خدا نیست؟! وقتی جان کسی به گلو می‌رسد، 83
شما در آن لحظه فقط تماشا می‌کنید. 84
ما از شما به آن فرد نزدیک‌تریم؛ ولی حضور ما را متوجه نمی‌شوید. 85
پس اگر راست می‌گویید که حساب‌وکتابی در کار نیست، 86
چرا جانش را به بدنش برنمی‌گردانید؟! 87
بدانید ما جانش را می‌گیریم و حساب‌وکتاب هم در کار است: اگر از نزدیکان به خدا باشد، 88
همۀ وجودش، رفاه و راحتی و بهشت پُرنازونعمت خواهد بود 89
و اگر از سعادتمندان باشد، 90
به او می‌گویند: «درود مردم سعادتمند نثارت باد!» 91
اگر هم از انکارکننده‌های گمراه باشد، 92
با آبی جوشان از او پذیرایی می‌کنند 93
و سرانجامش سرخ‌وسوخته‌شدن در جهنم است. 94
به‌راستی، این مطالب همگی عین حقیقت است؛ 95
پس اسم خدای بزرگ‌مرتبه‌ات را به پاکی یاد کن. 96
56. واقعه
به نام خدای بزرگوار مهربان
قیامت که شروع شود، 1
دیگر کسی نمی‌تواند انکارش کند یا در وقوعش شک کند؛ 2
چون‌که عالَم را زیرورو می‌کند! 3
همان وقت که زمین به‌شدت به لرزه درمی‌آید 4
و کوه‌ها کاملاً متلاشی می‌شود و به‌صورت گرد و غبار درمی‌آید، 5و6
شما سه گروه می‌شوید: 7
گروهی اهل سعادت و خوشبختی، چه مردم خوشبختی! 8
گروهی اهل شقاوت و بدبختی، چه مردم بدبختی! 9
و گروهی پیشتازانِ پیشتاز! 10
آنان بندگان خیلی نزدیک به خدایند: 11
در باغ‌هایی پُرنازونعمت جای می‌گیرند. 12
خیلی‌شان از گذشتگان‌اند و کمی هم از آیندگان! 13و14
بر تخت‌هایی جواهرنشان، روبه‌روی هم لَم می‌دهند. 15و16
خدمتکارانی دست‌به‌سینه، با کوزه‌هایی زرین، جام‌هایی بلورین و پیاله‌هایی لبالب از شراب بهشتی، پروانه‌وار دورشان می‌گردند. 17و18
در این نوشانوش، سردرد نمی‌گیرند و بی‌شراب هم نمی‌مانند. 19
خدمتکارانی دیگر، با هر میوه‌ای که آنان بخواهند و با گوشت هر پرنده‌ای که باب میلشان باشد، اطرافشان در چرخش‌اند. 20و21
حوریانی زیباچشم انتظارشان را می‌کشند که از زیبایی همچون مروارید در صدف‌اند. 22و23
این‌ها به‌پاس کارهای خوبی است که می‌کردند. 24
در آنجا نه حرف بی‌فایده‌ای می‌شنوند و نه تهمت و غیبتی. 25
هرچه به گوش می‌رسد، آرامش‌دهنده است و تسلّی‌بخش. 26
اما اهل سعادت و خوشبختی، چه مردم خوشبختی: 27
در کنار درختان کُنار بی‌خار 28
و درختان موز پُربرگ‌وبار 29
و زیر سایه‌های پایدار 30
و آب و آبشار 31
و میوه‌های بسیارِ در دسترس و همیشه به‌بار. 32و33
همنشین‌اند با همسرانی باوقار 34
که پدیده‌هایی‌اند شاهکار، 35
دوشیزه‌اند هر بار 36
و همسردوستانی‌اند جوان‌رخسار. 37
همۀ این‌هاست برای سعادتمندان. 38
خیلی‌شان از گذشتگان‌اند 39
و خیلی‌شان از آیندگان. 40
اما اهل شقاوت و بدبختی، چه مردمِ بدبختی: 41
هستند در میان بادی سوزان و آبی جوشان 42
و دود سیاهی چون سایبان 43
که نه خنک است و نه فایده‌رسان. 44
آن‌ها قبل از این، مرفّهانی بی‌درد بودند 45
و همیشه بر اطاعت از غیرخدا اصرار داشتند. 46
دائم می‌گفتند: «بعد از اینکه مردیم و مشتی خاک و استخوان شدیم، یعنی باز واقعاً زنده می‌شویم؟! نیاکانمان چطور؟!» 47و48
بگو: «به‌یقین، همۀ انسان‌ها را از اولین تا آخرین، در وعدۀ دیدار روز قیامت، جمع می‌کنند. 49و50
در آن روز، شما ای گمراهانِ انکارکنندۀ همه چیز، 51
حتماً از درخت زقّوم می‌خورید 52
و شکم‌هایتان را از آن پر می‌کنید 53
و بلافاصله، همچون شتران عطش‌زده، مجبور می‌شوید از آبی جوشان بنوشید!» 54و55
این است شیوۀ پذیرایی از آن‌ها در روز جزا! 56
ماییم که شما را آفریده‌ایم. چرا حرفمان را دربارۀ معاد نمی‌پذیرید؟! 57
آیا دربارۀ بچه‌دارشدنِ خودتان فکر کرده‌اید؟! 58
شما فرزند را به‌شکل انسانی کامل می‌آفرینید یا ما؟! 59
مرگ را هم ما میانتان گذاشته‌ایم. نه اینکه قادر به ادامه‌دادن حیاتتان نباشیم؛ 60
بلکه می‌خواهیم کسان دیگری را به‌جایتان بیاوریم. شما را هم در عالمی دیگر، دوباره زنده می‌کنیم که از ویژگی‌هایش خبری ندارید. 61
البته از جزئیات آفرینشِ نخستین خبر دارید. پس چرا به‌خودتان نمی‌آیید؟! 62
آیا به آنچه می‌کارید، توجه کرده‌اید؟! 63
شما آن را می‌رویانید یا ما؟! 64
اگر می‌خواستیم، آن‌چنان به خس‌وخاشاک تبدیلش می‌کردیم که خوشی را فراموش کنید و بگویید: «ما خسارت دیدیم! بلکه بدتر، بدبخت شدیم!» 65و66و67
آیا به آب گوارایی که می‌نوشید، دقت کرده‌اید؟! 68
شما آن را از ابرها فرو می‌فرستید یا ما؟! 69
اگر می‌خواستیم، تلخ و شورش می‌کردیم. پس چرا شکر نمی‌کنید؟! 70
آیا به آتشی که روشن می‌کنید، نظر انداخته‌اید؟! 71
شما درختش را می‌رویانید یا ما؟! 72
ما آن را یادآور آتش جهنم قرار داده‌ایم و وسیله‌ای برای استفادۀ مسافران. 73
حال که چنین است، اسم خدای بزرگ‌مرتبه‌ات را به پاکی یاد کن. 74
نمی‌خواهم قسم بخورم به جایگاه فلکی ستارگان. 75
حواستان نیست؛ وگرنه این قسم خیلی مهم است. 76
ولی بدانید قرآن کتابی ارزشمند است. 77
اصل آن در کتابی پوشیده و مصون از هرگونه تغییر است. 78
جز پاک‌شدگانِ از آلودگی‌ها به حقایقش دسترسی ندارند. 79
قرآن را خدای جهانیان فرستاده است. 80
قرآنِ با چنین اوصافی را سرسری می‌گیرید؟! 81
چرا خیال می‌کنید از انکارکردنش بهره‌ای می‌برید؟! 82
می‌گویید مرگ در دست خدا نیست؟! وقتی جان کسی به گلو می‌رسد، 83
شما در آن لحظه فقط تماشا می‌کنید. 84
ما از شما به آن فرد نزدیک‌تریم؛ ولی حضور ما را متوجه نمی‌شوید. 85
پس اگر راست می‌گویید که حساب‌وکتابی در کار نیست، 86
چرا جانش را به بدنش برنمی‌گردانید؟! 87
بدانید ما جانش را می‌گیریم و حساب‌وکتاب هم در کار است: اگر از نزدیکان به خدا باشد، 88
همۀ وجودش، رفاه و راحتی و بهشت پُرنازونعمت خواهد بود 89
و اگر از سعادتمندان باشد، 90
به او می‌گویند: «درود مردم سعادتمند نثارت باد!» 91
اگر هم از انکارکننده‌های گمراه باشد، 92
با آبی جوشان از او پذیرایی می‌کنند 93
و سرانجامش سرخ‌وسوخته‌شدن در جهنم است. 94
به‌راستی، این مطالب همگی عین حقیقت است؛ 95
پس اسم خدای بزرگ‌مرتبه‌ات را به پاکی یاد کن. 96