- 1255
سوره عادیات
باترجمه استاد حسین انصاریان _ گوینده شیده معاونی
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا ﴿1﴾
سوگند به اسبان دونده ای که همهمه کنان [به سوی جنگ] می تازند (1)
فَالْمُورِیَاتِ قَدْحًا ﴿2﴾
و سوگند به اسبانی که با کوبیدن سمشان از سنگ ها جرقه می جهانند (2)
فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحًا ﴿3﴾
و سوگند به سوارانی که هنگام صبح غافل گیرانه به دشمن هجوم می برند (3)
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿4﴾
و به وسیله آن هجوم، گرد و غبار فراوانی بر انگیزند (4)
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿5﴾
و ناگاه در آن وقت در میان گروهی دشمن در آیند؛ (5)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ ﴿6﴾
[که] قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است، (6)
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِکَ لَشَهِیدٌ ﴿7﴾
و بی تردید خود او بر این ناسپاسی گواه است، (7)
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ ﴿8﴾
و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است [و به این سبب بخل می ورزد.] (8)
أَفَلَا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ ﴿9﴾
آیا نمی داند هنگامی که آنچه در گورهاست برانگیخته شود. (9)
وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ ﴿10﴾
و آنچه در سینه هاست پدیدار گردد، (10)
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَخَبِیرٌ ﴿11﴾
بی تردید در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است [و بر پایه اعمال نیک و بدشان به آنان پاداش و کیفر دهد.] (11)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا ﴿1﴾
سوگند به اسبان دونده ای که همهمه کنان [به سوی جنگ] می تازند (1)
فَالْمُورِیَاتِ قَدْحًا ﴿2﴾
و سوگند به اسبانی که با کوبیدن سمشان از سنگ ها جرقه می جهانند (2)
فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحًا ﴿3﴾
و سوگند به سوارانی که هنگام صبح غافل گیرانه به دشمن هجوم می برند (3)
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿4﴾
و به وسیله آن هجوم، گرد و غبار فراوانی بر انگیزند (4)
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿5﴾
و ناگاه در آن وقت در میان گروهی دشمن در آیند؛ (5)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ ﴿6﴾
[که] قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است، (6)
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِکَ لَشَهِیدٌ ﴿7﴾
و بی تردید خود او بر این ناسپاسی گواه است، (7)
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ ﴿8﴾
و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است [و به این سبب بخل می ورزد.] (8)
أَفَلَا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ ﴿9﴾
آیا نمی داند هنگامی که آنچه در گورهاست برانگیخته شود. (9)
وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ ﴿10﴾
و آنچه در سینه هاست پدیدار گردد، (10)
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَخَبِیرٌ ﴿11﴾
بی تردید در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است [و بر پایه اعمال نیک و بدشان به آنان پاداش و کیفر دهد.] (11)